Als je nog nooit van schurft bij honden hebt gehoord, heb je misschien enkele van de andere namen gehoord – Sarcoptes, sarcoptische schurft of zelfs gewoon “schurft”. We zullen het gebruik van de achternaam vermijden, omdat “schurft” technisch gezien kan worden veroorzaakt door elke parasitaire mijt. In plaats daarvan richten we ons op één specifieke mijt: Sarcoptes scabiei. Dit is de mijt die schurft of sarcoptische schurft bij honden veroorzaakt. Schurft maakt honden extreem jeukend, dus het is belangrijk om te weten dat uw huisdier ertegen beschermd is, evenals wat te doen als uw dierenarts u heeft verteld dat uw hond schurft heeft.
Dit artikel behandelt alles, van de oorzaken en tekenen van schurft tot de verzorging en behandeling van deze vervelende kleine mijt.
Wat is Scabies?
Laten we beginnen met het bespreken van mijten. Hoewel ze vaak worden aangezien voor insecten, zijn mijten eigenlijk nauwer verwant aan spinnen, tot aan de aanwezigheid van acht poten. Ondanks hun relatie met spinnen zijn mijten echter klein en kunnen ze alleen met een microscoop worden gezien – niet met het blote oog.
Schurft of Sarcoptes scabiei | is een bepaalde mijt die honden infecteert. Schurft wordt opgepikt van andere besmette honden, van vossen in het wild, of van de omgeving (waar ze een paar dagen kunnen overleven). De mijt voelt zich thuis op de huid van uw hond en veroorzaakt intense jeuk. Hoewel schurft niet levensbedreigend is, zal het uw hond extreem ongemakkelijk maken, dus het is belangrijk om uw huisdier te beschermen tegen mijten en te weten op welke tekenen u moet letten.
Wat zijn de tekenen van schurft?
Zoals we al zeiden, veroorzaakt schurft jeuk bij honden en het is meestal vrij ernstige jeuk. De meeste honden zullen meedogenloos aan hun huid krabben, waardoor ontstekingen en een aanzienlijk zelftrauma ontstaan. Schurftmijten hebben een voorkeur voor een haarloze huid, wat betekent dat sommige delen van het lichaam meer kans hebben om te worden aangetast – denk aan ellebogen, oren en buik.
Uiteindelijk, als de mijten onbehandeld zijn en het krabben aanhoudt, wordt de huid ontstoken, verdikt (“schilferig”) en donker. De meeste honden zullen niet onwel lijken – dat wil zeggen, ze behouden hun eetlust en energieniveau – hoewel sommige honden zo jeukend kunnen zijn dat ze medelijden met zichzelf beginnen te krijgen.
Wat zijn de oorzaken van schurft?
Schurft wordt veroorzaakt door de mijt Sarcoptes scabiei |, die meestal wordt opgepikt van andere geïnfecteerde honden of de omgeving. Maar hoe leeft de mijt op de huid van je hond?
Schurftmijten voeden zich in eerste instantie met het materiaal op het oppervlak van de huid van uw hond. Het is vermeldenswaard dat in tegenstelling tot sommige andere parasieten (zoals vlooien), schurftmijten Niet doen voed je met bloed. De vrouwelijke mijt graaft zich vervolgens onder de huid in en legt eieren. Als deze eieren uitkomen tot larven en zich vervolgens ontwikkelen tot nimfen, kruipen ze op de huid. Zodra ze volwassen mijten worden, paren ze op de huid van de hond en graven de vrouwtjes zich opnieuw in om meer eieren te leggen.
Maar dit roept de vraag op – waarom veroorzaken schurftmijten zoveel jeuk? Daar zijn twee redenen voor. Ten eerste veroorzaakt de ingegraven vrouwelijke mijt een intense allergische reactie van het immuunsysteem van uw hond. Dit betekent dat je hond allerlei ontstekingscellen naar de mijt stuurt om te proberen de infectie te bestrijden. De tweede reden is de aanwezigheid van die vervelende nimfen en larven die na het uitkomen over de huid kruipen. Het is gemakkelijk voor te stellen hoe jeukend dit zou zijn. Om het nog erger te maken, zullen honden zichzelf vaak zo krabben dat ze de huid traumatiseren, waardoor bacteriën kunnen binnendringen en “secundaire infecties” kunnen veroorzaken. Helaas resulteert dit in meer Jeuk.
Hoe zorg ik voor een hond met schurft?
Gelukkig zijn behandelingsopties beschikbaar en zeer effectief voor schurft. Er zijn twee brede categorieën van behandelingen en we raden aan om met een dierenarts te bespreken welke optie het beste is voor uw hond.
Topische behandelingen
Dit zijn producten die direct op de huid worden aangebracht en de mijt doden. Er zijn een paar producten beschikbaar en de meeste moeten tweewekelijks of maandelijks opnieuw worden aangebracht.
Orale behandelingen
Dit zijn tabletten, kauwen of vloeistoffen die aan uw hond worden gegeven om de mijten te behandelen. Sommige hiervan worden technisch “off-label” gebruikt, wat betekent dat hoewel ze geen licentie hebben om mijten te behandelen, veterinarians zullen ze voorschrijven omdat ze bekend staan als effectief.
Sommige dierenartsen kunnen ook een antibioticakuur voorschrijven. Antibiotica zullen de schurftmijten niet behandelen; in plaats daarvan worden ze gebruikt om de secundaire bacteriële infecties te behandelen die we noemden, omdat deze infecties kunnen aanhouden zodra de mijten weg zijn. Evenzo worden ontstekingsremmers vaak gebruikt om de jeuk te regelen terwijl we wachten tot de mijtbehandelingen beginnen.
Thuis is het het beste om uw geïnfecteerde hond te scheiden van andere huisdieren die u heeft. Het is ook een goed idee om beddengoed, zacht speelgoed, riemen, halsbanden of harnassen die mogelijk besmet zijn, weg te gooien of te wassen.
Veelgestelde vragen
Kan ik schurft krijgen van mijn hond?
Ja. Hoewel schurft niet kan overleven en eieren op je huid legt (omdat het “gastheerspecifiek” is voor honden), kan het zijn weg vinden naar je huid en ernstige jeuk veroorzaken. De meeste mijten overleven slechts een paar dagen op je huid, maar dit kan genoeg zijn om huiduitslag te veroorzaken. Als u of iemand die in contact komt met uw besmette hond deze symptomen ontwikkelt, neem dan contact op met uw arts en breng hen op de hoogte van de omstandigheden.
Kan mijn kat schurft krijgen van mijn hond?
Het antwoord hierop is hetzelfde als hierboven: schurft kan een paar dagen op katten overleven, maar het kan zijn levenscyclus bij katten niet voltooien, dus de jeuk heeft de neiging om slechts een paar dagen te duren. Katten kunnen echter hun eigen soort schurft oplopen van een andere mijt (bekend als Notoedres cati |). Dit wordt technisch notoedrische schurft genoemd en hoewel de tekenen vergelijkbaar zijn met sarcoptische schurft bij honden, is het een andere mijt die specifiek is voor katten.
Hoe diagnosticeert mijn dierenarts schurft?
De beste manier om schurft te diagnosticeren is met een test die een “huidschraap” wordt genoemd. Om deze test uit te voeren, schraapt uw dierenarts het oppervlak van de huid met een scalpelmes en onderzoekt dit materiaal vervolgens onder een microscoop. Als de dierenarts geluk heeft, kunnen ze de schurftmijten onder de microscoop zien. Er zijn echter maar een paar mijten nodig om de tekenen van jeuk te veroorzaken. Ten tweede, als de mijten zich diep in de huid van de hond ingraven, kan het moeilijk zijn om de mijten daadwerkelijk te verzamelen tijdens het schrapen. Deze twee factoren kunnen resulteren in een “vals negatief” op de huidschraaptest.
Als uw dierenarts achterdochtig is over schurft, maar geen mijten onder de microscoop visualiseert, kunnen ze een behandelingsproef aanbevelen. Dit is een veilig en betaalbaar alternatief voor andere, meer geavanceerde tests, zoals biopsie of huidallergeentests. Een behandelingsproef omvat het gebruik van actuele of orale medicijnen om mijten te behandelen en vervolgens 2-4 weken wachten om te zien of de tekenen verdwijnen. Als de tekenen verdwijnen met de behandeling, kunnen we er vrij zeker van zijn dat schurft de jeuk veroorzaakte.
Conclusie
Als u denkt dat uw hond schurft heeft, of als uw hond is blootgesteld aan een geïnfecteerde hond, overleg dan altijd met uw dierenarts. Gelukkig zijn er uitstekende behandelingsopties beschikbaar om het probleem op te lossen. Vroege behandeling met effectieve producten zal de mijten uitroeien en jeuk of ongemak voor uw hond minimaliseren.
Uitgelichte afbeelding Credit: RJ22, Shutterstock