Niet alle dierenvoeding wordt op dezelfde manier gemaakt, en dit is belangrijk als het gaat om ervoor te zorgen dat uw kat voldoende thiamine krijgt. Er is een reden dat uw dierenarts u meestal ondervraagt over het dieet van uw huisdier, tot aan het merk voedsel dat ze krijgen. Soms ligt het antwoord op een ziekte in het voer van je kat. In de loop der jaren zijn er grote verbeteringen geweest in de voedingsbalans van commercieel huisdiervoer, dus de prevalentie van thiaminedeficiëntie bij katten is verminderd. Voor katten die tekenen van neurologische aandoeningen vertonen, is het echter nog steeds een mogelijkheid.
Wat is Thiamine deficiëntie?
Thiamine is vitamine B1, een voedingsstof die helpt voedsel om te zetten in energie, en het is een essentieel onderdeel van een gezond zenuwstelsel. Omdat hun lichaam zelf geen thiamine kan maken, vertrouwt een kat op de inname via de voeding om voldoende niveaus te behouden. De thiaminebehoefte van katten is relatief hoog in vergelijking met honden en vereist drie keer de hoeveelheid!1
Organen zoals de hersenen hebben een hoge energiebehoefte, dus wanneer het lichaam niet genoeg thiamine krijgt, kan dit een plotseling en snel progressief effect hebben op het zenuwstelsel. Klinische tekenen van thiaminedeficiëntie kunnen ongeveer 1 week na het eten van een dieet met onvoldoende thiaminespiegels worden gezien. Na 1 maand kan het fataal zijn als de niveaus niet onmiddellijk worden hersteld.
Thiaminedeficiëntie leidt tot uitputting van energie en necrose (dood van cellen) van de neuronen (cellen waaruit de zenuwen bestaan). Omdat de hersenen en neuraal weefsel een hoge behoefte hebben aan glucose als hun primaire energiebron, betekent dit dat ze het meest worden beïnvloed door thiaminedeficiëntie.
Wat zijn de tekenen van thiamine-deficiëntie bij katten?
Tekenen hebben de neiging om plotseling en snel progressief te zijn. De eerste klinische symptomen kunnen vaag en niet-specifiek zijn en omvatten gastro-intestinale problemen zoals braken, een verminderde eetlust en gewichtsverlies. Thiaminedeficiëntie wordt echter meestal geassocieerd met neurologische symptomen. Naarmate de ziekte vordert, kan een kat een ongecoördineerde abnormale gang, tremoren, hoofdkanteling, een abnormale flexie van de nek (waarbij het hoofd naar de vloer is gebogen), een hoofdkanteling, mentale depressie, verwijde pupillen, blindheid, toevallen en uiteindelijk een coma vertonen.
Wat zijn de oorzaken van thiamine-deficiëntie bij katten?
Katten hebben een hoge voedingsbehoefte aan thiamine, wat betekent dat het van vitaal belang is dat hun voedsel voldoende niveaus van de vitamine bevat. Er zijn een paar factoren die van invloed kunnen zijn op hoeveel thiamine ze uit hun voedsel halen, en het is belangrijk om je ervan bewust te zijn.
Ten eerste zijn ingeblikte diëten gevoeliger voor een verlaagd thiaminegehalte als gevolg van de verwerking van deze voedingsmiddelen. Hoge temperaturen zijn vereist bij de verwerking van ingeblikt voedsel om pathogene bacteriën te vernietigen; Dit kan echter tot 50% van het thiaminegehalte vernietigen. Ook bevatten bepaalde op vis gebaseerde diëten een enzym genaamd thiaminase, dat thiamine kan afbreken. Dus als uw kat een visdieet met alleen ingeblikt voedsel volgt, krijgt hij mogelijk niet genoeg thiamine.
Ten tweede kan opslag de vitamineverliezen in voedingsmiddelen beïnvloeden. Na 18 maanden opslag wordt vermoed dat thiamineverliezen kunnen oplopen tot 34% in droog kattenvoer. Als ze worden opgeslagen op warme plaatsen met een hoge luchtvochtigheid, kan dat ook leiden tot thiamineverlies. Merk op dat in de handel verkrijgbare voedingsmiddelen die worden aangevuld met synthetische thiamine gevoeliger zijn voor vernietiging dan plantaardige en dierlijke weefsels waarin thiamine van nature aanwezig is. Dus, als uw kat is gediagnosticeerd met thiamine-tekort, kijk dan naar wat uw kat eet en hoe het voedsel wordt opgeslagen.
Zelfgemaakte diëten, raw-food diëten en onevenwichtige commerciële huisdiervoeding brengen katten in gevaar voor thiaminetekort. Hoe het vlees is bewaard, de variabele hoeveelheden thiamine tussen verschillende soorten en stukken vlees, de hoeveelheid eiwitten en koolhydraten, vis die hoge niveaus van thiaminase bevat – al deze factoren beïnvloeden hoeveel thiamine een kat krijgt. Commerciële en gerenommeerde diëten voor huisdiervoeding doorlopen een rigoureus proces om ervoor te zorgen dat het voedsel voldoende thiamine bevat tegen de tijd dat het in de kom van een kat wordt gegoten. Als u uw kat een zelfbereid of rauw dieet geeft, kan het moeilijk zijn om te weten of ze de thiaminehoeveelheden krijgen die ze nodig hebben.
Als uw kat een uitgebalanceerd dieet volgt Dat is opgeslagen volgens de instructies, maar ze hebben nog steeds thiamine-tekort, er kan een onderliggend gezondheidsprobleem zijn dat van invloed is op hoeveel thiamine ze daadwerkelijk uit hun voedsel kunnen absorberen. Bepaalde ziekten kunnen er ook voor zorgen dat uw kat gedurende een langere periode een verminderde eetlust heeft, wat kan betekenen dat ze thiamine-tekort krijgen omdat ze er niet genoeg van eten.
Hoe zorg ik voor een kat met thiamine-deficiëntie?
Een kat met een vermoeden van thiaminedeficiëntie moet snel worden behandeld in een dierenkliniek. De behandeling is met thiaminesuppletie, die gedurende enkele dagen per injectie moet worden gegeven totdat de neurologische symptomen verdwijnen. Thiamine wordt vervolgens gedurende enkele weken oraal toegediend.
Controleer het dieet van uw kat en indien nodig moeten ze overschakelen naar een geschikter dieet. Katten moeten een compleet, kwalitatief goed en uitgebalanceerd voedsel krijgen, in plaats van rauw of zelfbereid voedsel. Als ze al een uitgebalanceerd commercieel dieet krijgen en onderliggende medische redenen voor thiaminedeficiëntie zijn uitgesloten, moet het voedsel worden gemeld aan de voedselfabrikant en aan de FDA. Sinds 2009 zijn er vijf grote terugroepacties voor huisdiervoeding geweest voor thiaminedeficiëntie in de VS.
Tekenen kunnen vroeg in de progressie van de ziekte worden omgekeerd. Zelfs nadat voldoende thiamineniveaus zijn bereikt, kunnen er echter milde resterende neurologische symptomen zijn. Er wordt echter gehoopt dat met de behandeling de klinische symptomen geassocieerd met thiaminedeficiëntie zullen verdwijnen.
Veelgestelde vragen (FAQ’s)
Hoe wordt thiaminedeficiëntie gediagnosticeerd?
Het kan moeilijk zijn om de absolute waarde van thiamine in het lichaam te meten, omdat thiamine bloedspiegels mogelijk geen weefselniveaus weerspiegelen. De diagnose wordt multimodaal bereikt, door middel van geschiedenis, klinische symptomen, neurologisch onderzoek, algemene bloed- en urinetests en MRI. Andere oorzaken van neurologische aandoeningen zullen tijdens het diagnostische proces worden uitgesloten. MRI-scans tonen bilateraal symmetrische bloeding en malacia (verzachting) in gebieden van de hersenen, consistent met thiaminedeficiëntie.
Hoe voorkom ik thiamine deficiëntie?
Zorg ervoor dat uw kat een goed voorbereid, commercieel, uitgebalanceerd dieet volgt dat geschikt is voor zijn leeftijd. Als ze periodes van onappetijtelijkheid hebben, zorg er dan voor dat u dit door uw dierenarts laat controleren.
Conclusie
Thiaminedeficiëntie moet worden beschouwd als een mogelijkheid voor katten die veranderde mentatie, vestibulaire tekenen, blindheid en epileptische aanvallen vertonen. Gelukkig, ondanks de alarmerende aard van de klinische presentatie, reageren veel katten goed op onmiddellijke thiaminesuppletie, waarbij de meeste katten snel herstellen zodra de juiste niveaus van thiamine zijn bereikt. Als u zich zorgen maakt over thiaminetekort bij uw kat, laat uw kat dan naar het dierenartskantoor gaan voor een controle.
Uitgelichte afbeelding: megaflopp, Shutterstock