Neurologische aandoeningen komen vaak voor bij katten. Vanwege de grootte en omvang van het zenuwstelsel van de kat kan zenuwbeschadiging zich op veel verschillende manieren manifesteren. Het zenuwstelsel functioneert door de hersenen die signalen door het ruggenmerg sturen, en deze signalen reizen langs de zenuwen en geven instructies aan de spieren en organen over wanneer en hoe te functioneren.
Als er een probleem is met een van deze signalen, zullen klinische symptomen duidelijk worden.
Zenuwstelsel van de kat
Het zenuwstelsel van uw kat bestaat uit het centrale zenuwstelsel en het perifere zenuwstelsel. Het centrale zenuwstelsel bestaat uit de hersenen en het ruggenmerg. Het perifere zenuwstelsel bestaat uit de hersenzenuwen, de spinale zenuwen en alle andere zenuwen in het lichaam. Meestal werken deze twee systemen samen en communiceren ze goed heen en weer. Sommige functies van het zenuwstelsel staan onder bewuste controle, andere zijn onvrijwillig. Deze onvrijwillige functies worden aangestuurd door het autonome zenuwstelsel.
Vanwege de wijdverspreide werking van het zenuwstelsel, worden een reeks klinische symptomen gezien wanneer dingen misgaan. Deze symptomen zijn afhankelijk van de locatie en de ernst van de onderliggende oorzaak.
Het is belangrijk dat katteneigenaren zich bewust zijn van het soort tekenen dat zich kan ontwikkelen en waar ze op moeten letten, zodat ze zo snel mogelijk veterinaire aandacht kunnen vragen als er iets mis is.
Als u een van de volgende klinische symptomen bij uw kat ziet, neem dan onmiddellijk contact op met uw dierenarts.
1. Vangsten
Epileptische aanvallen zijn een veel voorkomend teken van zenuwbeschadiging. Epileptische aanvallen treden op wanneer er een plotselinge toename is van abnormale elektrische activiteit in de hersenen. Ze kunnen gegeneraliseerd of focaal zijn. Epileptische aanvallen kunnen het gevolg zijn van veel verschillende dingen, waaronder trauma aan het hersenweefsel, metabole stoornissen, toxines, infecties en kanker.
2. Ataxie
Katten met zenuwbeschadiging kunnen zich presenteren met ataxie of moeite met lopen. Ze kunnen misschien helemaal niet lopen, of ze kunnen onvast lopen met een wiebelige gang of doelloos rondcirkelen.
Ataxie wordt normaal gesproken veroorzaakt door schade aan het cerebellum, een deel van de hersenen. Ataxie kan echter worden gezien als het ruggenmerg en de perifere zenuwen ook zijn beschadigd.
3. Hoofd kantelen
Je kat kan plotseling zijn hoofd opzij gaan houden. Dit kan een teken zijn van zenuwbeschadiging. Dit wordt meestal geassocieerd met vestibulair syndroom, een binnenooraandoening 1. Een hoofdkanteling kan zich manifesteren door centrale of perifere zenuwbeschadiging.
4. Volledige of gedeeltelijke verlamming
Uw kat kan zich presenteren met verlamming. Verlamming treedt op wanneer uw kat niet in staat is om een deel of het hele lichaam te bewegen. Het kan permanent of tijdelijk zijn. Het treedt op wanneer er een verstoring is van de zenuwsignalen naar de spieren en gaat meestal gepaard met perifere zenuwbeschadiging. Veel voorkomende oorzaken van verlamming zijn letsel, beroertes en zenuwaandoeningen.
5. Fecale of urine-incontinentie
Blaas- en darmincontinentie wordt vaak gezien bij katten die zenuwbeschadiging ervaren aan de zenuwen die de hersenen en het rectum en de blaas verbinden.
Dit kan betekenen dat uw kat zich niet bewust is van de opeenhoping van urine en uitwerpselen in zijn blaas en rectum. Ze kunnen onvrijwillig urineren en uitwerpselen doorgeven zonder bewuste controle, of ze kunnen moeite hebben om iets door te geven en een back-up of geblokkeerd raken. Ze hebben misschien geen controle, of ze hebben motorische maar geen sensorische zenuwen intact, of omgekeerd. Zenuwbeschadiging die de controle van de blaas of darmen beïnvloedt, kan vaak ook hun vermogen om te lopen en hun staart hoog te dragen beïnvloeden.
6. Nystagmus
Nystagmus wordt gedefinieerd als de ritmische, repetitieve en onwillekeurige beweging van de ogen 2. Nystagmus kan ontstaan door schade aan de hersenstam of het cerebellum. Dit zijn gebieden van de hersenen die balans, visie en spierbewegingen organiseren en ervoor zorgen dat ze allemaal gecoördineerd zijn. Nystagmus kan ook ontstaan door directe schade aan de oogzenuw, wat visuele inFormatie die door het oog wordt ontvangen, wordt ook verkeerd geïnterpreteerd.
7. Spiertrillingen
Als uw kat plotseling begint te trillen of spiertrillingen ervaart, kan dit een teken zijn van zenuwbeschadiging. Ongecontroleerde spiertrekkingen die zichtbaar zijn onder de huid staan bekend als fasciculatie en het wordt vaak gezien met perifere zenuwbeschadiging in het bijbehorende gebied. Dit is een subtieler teken dat veel eigenaren kunnen missen, afhankelijk van de grootte van de aangetaste spier.
8. Spierzwakte
Als de zenuwen die de spieren innerveren (ook bekend als de motorische zenuwen) beschadigd zijn, kan spierzwakte worden waargenomen. Je kat is misschien niet in staat om dingen in huis te doen, zoals op tafels springen of de trap op lopen. U kunt spierverspilling opmerken. Als het één kant beïnvloedt, ziet u een verschil in grootte wanneer u naar uw kat kijkt.
9. Gevoelloosheid van poten
Dit is een lastig teken om op te merken, omdat je kat je niet kan vertellen dat hij niets kan voelen, maar verlies van gevoel is een teken van zenuwbeschadiging. Je merkt misschien dat je kat niet reageert wanneer je zijn poten aanraakt, of hij lijkt het lopen op hete oppervlakken te tolereren terwijl hij dat normaal niet zou kunnen. Dit kan nog verwarrender zijn, omdat de motorische zenuwen prima functioneren, maar de sensorische zenuwen beschadigd zijn. Je kat kan dus prima bewegen, maar hij kan bepaalde dingen niet voelen. Tekenen van sensorische zenuwbeschadiging variëren sterk omdat sensorische zenuwen zo’n breed scala aan functies bedekken.
10. Pijn
Pijn is vaak een teken van zenuwbeschadiging. Pijn gerelateerd aan zenuwbeschadiging wordt neuropathische pijn genoemd. Elk letsel of ziekteproces dat de zenuwen van het lichaam en hun functie of de hersenen of het ruggenmerg rechtstreeks beïnvloedt, kan neuropathische pijn veroorzaken. Je kat kan het vervelend vinden om opgepakt of geaaid te worden. Ze kunnen joggen of spugen en sissen. Ze kunnen ook slap worden of plotseling agressief worden naar jou of andere mensen of dieren.
Als uw kat tekenen van pijn vertoont, kan het moeilijk zijn om te bepalen of het een neurologische oorzaak heeft of niet, omdat tekenen van pijn zeer gegeneraliseerd kunnen zijn. Daarom is het erg belangrijk om ze naar uw dierenarts te brengen, zodat ze het probleem tot op de bodem kunnen uitzoeken.
11. Gedragsveranderingen
Als uw kat plotseling gedragsveranderingen ervaart, kan dit een teken zijn van zenuwbeschadiging.
Als er letsel of aanval is geweest op de weefsels in de hersenen of de omliggende gebieden, kan uw kat gedragsveranderingen ervaren, afhankelijk van welk deel van de hersenen is aangetast. Je kat kan plotseling worstelen met ruimtelijke oriëntatie en in de war raken over waar hij zich bevindt, op een voorheen vertrouwde plek. Ze kunnen vergeten dat ze net zijn gevoed en om voedsel smeken, ze kunnen plotseling beginnen met urineren en uitwerpselen op ongebruikelijke plaatsen in huis, na jarenlang in de kattenbak te zijn getraind, en ze kunnen een verstoorde slaap-waakcyclus hebben of ’s nachts luid beginnen te zingen. Ze kunnen ook plotseling agressief of nerveus worden rond bekende mensen of andere dieren.
Dit soort klinische symptomen kunnen ook worden gezien bij normale verouderingsveranderingen van de hersenen.
Sommige veranderingen kunnen in het begin heel subtiel zijn, dus als u iets opmerkt, hoe klein ook, is het belangrijk om zo snel mogelijk met uw dierenarts te praten.
12. Proprioceptie tekorten
Katten hebben speciale sensorische receptoren in hun spieren en organen die de plaatsing en beweging van hun ledematen en cijfers regelen. Als uw kat een proprioceptief tekort heeft, zal hij zich niet bewust zijn van waar zijn ledematen zich bevinden in verband met de rest van zijn lichaam. Dit betekent dat ze mogelijk niet in staat zijn om hun voeten in de juiste positie te plaatsen wanneer ze goed staan of lopen.
Als uw kat proprioceptietekorten heeft, is dit een indicatie van zenuwbeschadiging. Het kan de hersenstam, het ruggenmerg of perifere zenuwen beschadigen.
13. Verlies van reflexen
Katten hebben ingebouwde reflexen die in de loop van vele jaren zijn geëvolueerd. Als er een gebrek aan een reflexrespons is, is dit een teken van zenuwbeschadiging aan de sensorische zenuw, het ruggenmerg of de motorische zenuwen die betrokken zijn bij de specifieke reflexrespons. Het kan voor eigenaren moeilijk zijn om reflexreacties thuis te beoordelen, maar uw dierenarts heeft alle apparatuur om een beoordeling in hun praktijk uit te voeren.
14. Verlies van bewustzijn
Als er is een probleem in het centrale zenuwstelsel van uw kat dat ervoor zorgt dat het lichaam niet meer goed functioneert, dit kan leiden tot een daling van de bloeddruk wat kan leiden tot bewustzijnsverlies. Als de nervus vagus hypergestimuleerd is, kan dit een toename van de hartslag en een verlaging van de bloeddruk veroorzaken, waardoor bewustzijnsverlies ontstaat. Katten kunnen degeneratieve myelopathieën krijgen die het ruggenmerg beschadigen en ervoor zorgen dat verkeerd afgevuurde sensorische berichten naar de hersenen en perifere zenuwen worden gestuurd, wat ook kan leiden tot bewustzijnsverlies.
Conclusie
Vanwege de omvang en complexiteit van het zenuwstelsel bij katten, kunnen tekenen van zenuwbeschadiging sterk variëren en zich op verschillende manieren manifesteren. Het is erg handig voor katteneigenaren om zich bewust te zijn van tekenen die kunnen wijzen op zenuwbeschadiging. Als u een van deze symptomen door uw kat ziet, neem dan onmiddellijk contact op met uw dierenarts voor een afspraak.
Uitgelichte afbeelding: M. Arkhipov, Shutterstock