Rhodesian Ridgebacks en Duitse herders zijn beide middelgrote honden met vergelijkbare temperamentkenmerken. Ze hebben echter ook enkele grote verschillen en zijn dus uniek geschikt voor verschillende doeleinden.
Kiezen welke het beste voor u is, kan een uitdaging zijn. Je moet elke hond grondig bekijken en vervolgens vergelijken. Gelukkig voor jou is dat precies wat we hieronder doen.
Visuele verschillen
In één oogopslag
Rhodesian Ridgeback
Duitse herder
Rhodesian Ridgeback Overzicht
De Rhodesian Ridgeback is een grote, krachtige, loyale hond afkomstig uit Zuidelijk Afrika. Dit ras heeft een rand van vacht die in de tegenovergestelde richting door het midden van zijn rug beweegt, die zijn naam geeft. Oorspronkelijk werden deze honden gebruikt voor de jacht op groot wild, waaronder leeuwen, dus ze staan bekend om hun moed.
Persoonlijkheid
De Rhodesian Ridgeback is een onafhankelijke, zelfverzekerde hond. Ze zijn van nature beschermend voor hun familie en kunnen afstandelijk zijn tegenover vreemden. Ze hebben vroege training en socialisatie nodig om agressie te voorkomen.
Dit ras is ook zeer actief en atletisch en vereist minstens 2 uur dagelijkse lichaamsbeweging. Ze zijn om deze reden niet geschikt voor het wonen in een appartement of beginnende eigenaren. Ze doen het het beste in actieve gezinnen.
Dat gezegd hebbende, de Rhodesian Ridgeback is een uitstekende gezinsvoogd en een toegewijde metgezel die aanhankelijk is met degenen die hij vertrouwt. Het kan echter te veel zijn om te hanteren voor sommige eigenaren, omdat het een sterke prooidrift heeft en kleinere dieren kan achtervolgen. Ze zijn niet goed met kleine dieren, inclusief katten (zelfs als ze gesocialiseerd zijn).
Deze hond heeft ook de neiging om koppig en onafhankelijk te zijn. Daarom kan training een uitdaging zijn. U moet uw puppy op zeer jonge leeftijd in puppyklassen krijgen en tot ver in de volwassenheid blijven trainen.
Zorg
Dit ras is speciaal gefokt, dus gezondheidsproblemen zijn er maar weinig. Enkele veel voorkomende problemen die dit ras kunnen treffen, zijn heupdysplasie, elleboogdysplasie, schildklieraandoeningen, oogafwijkingen, opgeblazen gevoel en dermoïde sinus. Sommige hiervan zijn gerelateerd aan genetica, hoewel er meestal geen duidelijke genetische link is.
De Rhodesian Ridgeback heeft minimale verzorgingsbehoeften, waardoor alleen wekelijks borstelen en af en toe baden nodig is. De nagels moeten regelmatig worden geknipt en de oren moeten worden gecontroleerd op infecties. Veel eigenaren komen er echter mee weg om ze helemaal niet te verzorgen, vooral buiten het verharingsseizoen.
Deze honden hebben veel mentale stimulatie nodig, omdat ze extreem intelligent zijn. Ze zullen proberen zichzelf te vermaken als ze niet goed worden vermaakt, wat kan leiden tot destructief gedrag. We raden een grote, omheinde tuin aan voor deze honden, omdat ze graag rennen.
Geschikt voor:
Deze honden zijn het meest geschikt voor actieve gezinnen die op zoek zijn naar een trouwe metgezel. Het zijn niet de meest trainbare honden en dit maakt ze uitdagend voor nieuwe eigenaren, dus we raden ze alleen aan voor ervaren hondenbezitters.
Duitse Herder Overzicht
Duitse herders zijn een van de meest populaire hondenrassen ter wereld. Ze staan bekend als extreem loyale, krachtige hondens met een hoge intelligentie. Ze zijn ook extreem trainbaar, maar dat maakt ze niet noodzakelijkerwijs een goede keuze voor nieuwe hondenbezitters.
Persoonlijkheid
De Duitse herder is zeer intelligent en loyaal. Hun gretige persoonlijkheid maakt hen in staat om met gemak uit te blinken in taken. Ze zijn ook extreem alert en waakzaam, waardoor ze geweldige beschermingsdieren zijn. Ze werden oorspronkelijk gefokt om vee te bewaken.
Deze honden hebben regelmatige mentale en fysieke stimulatie nodig om verveling of destructief gedrag te voorkomen. Ze kunnen zich aanpassen aan verschillende leefsituaties zolang ze maar voldoende aandacht en beweging krijgen. Ze doen het echter het beste met voldoende ruimte om te zwerven; Wonen in een appartement is niet per se iets voor hen.
Dit ras staat bekend als ongelooflijk toegewijd en loyaal. Ze zijn erg beschermend, wat een goede en een slechte zaak kan zijn. Ze vereisen consistente socialisatie en training, anders kunnen ze denken dat alles een bedreiging is, inclusief je familievrienden.
Zorg
De Duitse herder is gevoelig voor verschillende gezondheidsproblemen die de kwaliteit en de lengte van het leven beïnvloeden. Enkele van de meest voorkomende problemen die dit ras kunnen treffen, zijn heupdysplasie, elleboogdysplasie, degeneratieve myelopathie, hemofilie, opgeblazen gevoel, allergieën, oorinfecties en kanker.
Dit ras werd vroeg in zijn geschiedenis voortdurend ingeteeld, waardoor het een van de minder gezonde rassen van vandaag is.
Deze honden hebben de neiging om veel te verharen, waardoor ze op zijn minst matig moeten worden geborsteld. Ze kunnen tonnen verliezen tijdens het verharingsseizoen, meestal wanneer de seizoenen veranderen. Natuurlijk moet je ook hun nagels knippen en hun oren schoonmaken als dat nodig is.
De Duitse herder heeft dagelijkse fysieke activiteit en mentale stimulatie nodig om gelukkig en gezond te zijn. Het zijn intelligente, actieve honden. Daarom doen ze het het beste met actieve gezinnen die voldoende tijd hebben om aan hen te besteden. Ze vinden het leuk om in grote, omheinde jaren rond te ravotten en lange wandelingen te maken.
Geschikt voor:
Duitse herders zijn geschikt voor actieve gezinnen die geïnteresseerd zijn in een hands-on hond. Ze vereisen veel training en socialisatie, dus we raden ze alleen aan bij ervaren hondenbezitters.
Welk ras is geschikt voor u?
Het kiezen van welk ras geschikt is voor u kan een uitdaging zijn, vooral omdat beide honden vergelijkbare zorgbehoeften hebben. Beide rassen hebben ruimte nodig en ze zijn extreem actief. Ze zijn allebei intelligent, maar de Duitse herder is beter trainbaar dan de Rhodesian Ridgeback. De Rhodesian Ridgeback is ook een hond, wat betekent dat ze hun neus zullen volgen en dingen zullen achtervolgen.
Beide rassen hebben matige verzorgingsbehoeften, waarbij borstelen en baden nodig is. De Duitse herder werpt echter meer dan de Rhodesian Ridgeback, dus je moet voorbereid zijn om met meer haar rond je huis om te gaan. Degenen die niet willen dat er zoveel haar rondzweeft, moet de Rhodesian Ridgeback overwegen.
Deze honden kunnen allebei op hun hoede zijn voor vreemden, dus het is belangrijk om ze vanaf jonge leeftijd te socialiseren en te trainen.
Featured Image Credit: Top – Nina Quka, Pexels | Bodem – Anna Dudkova, Unsplash