Neurologische aandoeningen bij honden kunnen alarmerend zijn voor eigenaren om getuige van te zijn en vaak lastig te diagnosticeren en te behandelen. Het zenuwstelsel is in wezen het elektrische systeem in het lichaam en omvat het centrale zenuwstelsel (CZS) en het perifere zenuwstelsel (PNS). Het CZS is de hersenen en het ruggenmerg, en het PNS omvat alle zenuwen buiten de hersenen en het ruggenmerg. Het is verantwoordelijk voor het ontvangen van input, het verwerken van de informatie en het formuleren van een reactie. Wanneer het ziek wordt of begint te falen, wordt het netwerk aangetast.
De tekenen van neurologische ziekte treden snel op en een snelle evaluatie in het dierenziekenhuis is essentieel. Bepaalde klinische symptomen kunnen echter subtieler zijn en in de vroege stadia gemakkelijk te missen zijn.
Hier zijn de tekenen die erop wijzen dat uw hond een neurologische aandoening kan hebben.
De 11 door de dierenarts uitgelegde neurologische aandoeningssignalen bij honden
1. Incoördinatie
Een duidelijk teken om te herkennen is dat de gang van je hond is veranderd. Dit kan variëren van een kleine misstap van de achterpoten wanneer ze zich omdraaien tot een volledig verlies van verbinding van hun hersenen naar hun ruggenmerg, wat resulteert in een onvermogen om te begrijpen waar ze hun poten moeten plaatsen terwijl ze lopen. Hun gang lijkt misschien op die van een dronken zeeman die op een schip in een stormachtige zee probeert te lopen, en het voelt waarschijnlijk ook een beetje zo. We noemen dit teken ‘ataxie’.
2. Veranderde mentale toestand
Een van de eerste dingen waar een dierenarts naar kijkt, is het gedrag van uw hond. Dit kan worden beoordeeld als je door de gang loopt en de kamer inloopt, en de meeste eigenaren realiseren zich waarschijnlijk niet dat de dierenarts het doet! Een normale “mentatie” vereist een intact, normaal functionerend neuraal pad, van de sensorische receptoren naar het deel van de hersenen dat de “hersenschors” wordt genoemd. Als u merkt dat uw hond zich abnormaal gedraagt of depressief, vergeetachtig of misschien gewoon niet zo alert of responsief is als normaal, kan het de moeite waard zijn om een bezoek te brengen aan uw dierenarts.
3. Vestibulaire tekenen
Veel voorkomende vestibulaire tekenen zijn desoriëntatie, kanteling van het hoofd, plotseling verlies van evenwicht en flikkerende oogbewegingen die “nystagmus” worden genoemd. Er zijn verschillende oorzaken voor vestibulaire symptomen, zoals oorziekte, letsel, tumoren en hypothyreoïdie. Vestibulaire ziekte komt vaker voor bij oudere honden en kan “canine geriatrisch vestibulair syndroom” worden genoemd. Er is geen onderliggende oorzaak bekend en de symptomen verbeteren over een periode van 1-2 weken met ondersteunende zorg.
4. Knokken van de Poten
Knokken van de poten is wanneer de bovenkant van de poot van een hond over de grond sleept terwijl ze staan of lopen. In minder ernstige gevallen ziet u mogelijk alleen knokkels als u de poot van uw hond omdraait, zodat de bovenkant het gewichtdragende oppervlak is. Het is een natuurlijke en onbewuste reflex voor de hond om het meteen recht te zetten. Bij veel neurologische aandoeningen kan het signaal om de poot correct te positioneren echter niet van de hersenen naar de poot komen en wordt de reflex vertraagd of treedt deze niet op, of wanneer het uiteindelijk gebeurt, wordt de poot in de verkeerde positie geplaatst.
5. Zwakte van de achterpoten
Patiënten kunnen zich presenteren met verschillende gradaties van zwakte. Sommige honden kunnen normaal staan, maar hebben moeite als ze snelheid oppikken, en anderen zijn misschien helemaal niet in staat om hun achterpoten effectief te gebruiken. Tijdens elke motorische activiteit wordt een signaal verzonden vanuit de hersenen, door het ruggenmerg en naar de perifere zenuwen die de spieren innerveren. Elke verstoring langs dit pad kan zwakte veroorzaken. Dat gezegd hebbende, andere oorzaken voor deze zwakte, zoals hart-, metabole en orthopedische ziekte, moeten ook worden uitgesloten.
6. Incontinentie
Spinale ziekte en letsel, hersenletsels en verstoring van de zenuwen die de blaas- en darmfunctie regelen, kunnen problemen met urineren en ontlasting veroorzaken. Honden kunnen constant urine en uitwerpselen lekken en niet in staat zijn om het vast te houden, of ze kunnen helemaal niet elimineren en spannen zich constant in om naar het toilet te gaan. Incontinentie wordt vaak geassocieerd met andere klinische symptomen van neurologische aandoeningen, such als zwakte, incoördinatie, knokken van de ledematen en verlamming.
7. Spiertrillingen en spiertrekkingen
Er zijn veel oorzaken van spiertrillingen. Toxiciteiten, genetische ziekten, trauma, metabole stoornissen, ernstige pijn en neurologische aandoeningen kunnen onvrijwillige en ritmische spierbewegingen veroorzaken. Soms is er helemaal geen duidelijke oorzaak voor, en dat is wanneer het ‘idiopathisch’ wordt genoemd. Tremoren kunnen het hele lichaam beïnvloeden of alleen een gelokaliseerd deel van het lichaam, zoals het hoofd, en dit kan diagnostisch uitdagend zijn voor clinici. Een veel voorkomende oorzaak van tremoren bij honden is de atypische presentatie van aanvallen.
8. Vangsten
Epileptische aanvallen zijn vaak de manifestaties van epilepsie, waarvan er geen bekende oorzaak is, maar het is een veel voorkomende neurologische ziekte bij honden. Andere oorzaken van epileptische aanvallen zijn hersentumoren, trauma, toxines en lever- of nierfalen. Epileptische aanvallen zullen vaak gepaard gaan met volledige grand-mal aanvallen die resulteren in een volledig bewustzijnsverlies, waarbij de hond instorting, peddelende bewegingen van de benen, urineren, ontlasting en een periode van verwarring en desoriëntatie daarna ervaart. Soms kan de aanvalsactiviteit echter subtieler zijn, zoals er versuft uitzien, gezichtstrekkingen ervaren, lippen likken of gewoon een ongewone gedragsverandering hebben.
9. Onappetijtelijkheid
Bepaalde neurologische aandoeningen, vooral die welke het vestibulaire systeem en het evenwicht beïnvloeden, kunnen misselijkheid en een verminderde eetlust veroorzaken. Onappetijtelijkheid is een vroeg waarschuwingssignaal dat iets niet helemaal klopt, vooral in combinatie met een ander teken op deze lijst. Een hond die een buitenaards eetlustverlies ervaart, rechtvaardigt een bezoek aan uw dierenarts.
10. Blindheid
Verlies van het gezichtsvermogen, vooral wanneer het volledig en plotseling is, kan ongelooflijk alarmerend zijn om te zien. Het is echter essentieel om kalm te blijven en een bron van troost te zijn voor uw huisdier, dat in deze situatie veel meer gealarmeerd zal zijn dan u! Uw dierenarts zal een visiebeoordeling en oftalmologisch onderzoek uitvoeren en zij zullen proberen de laesie te lokaliseren die heeft geleid tot verlies van het gezichtsvermogen, die overal langs het visuele pad kan optreden, van het oog zelf tot de zenuwen die het oog en het centrale zenuwstelsel innerveren.
11. Pijn
Een breed, niet-specifiek teken van neurologische ziekte waarvan we kunnen aannemen dat veel honden het ervaren, is pijn. Dit kan resulteren in janken, abnormale vocalisatie, rillen, trillen, verbergen, zich onthechten van het gezin en de activiteiten die ze gewoonlijk leuk vinden (zoals spelen en wandelen), en een algemene gedragsverandering. Het kan ook resulteren in een algemeen gebrek aan eetlust en een gevoel dat er iets “gewoon niet helemaal goed” is met hen.
Conclusie
Als u vermoedt dat uw hond lijdt aan een neurologische aandoening, maak dan een afspraak met uw dierenarts, zelfs als de veranderingen klein zijn. Honden die neurologische symptomen vertonen, hebben vaak de expertise en diagnostische capaciteiten van neurologiespecialisten nodig om een diagnose te stellen om behandeling mogelijk te maken. Gelukkig, ondanks de verontrustende aard van hoe deze aandoeningen zich vaak in het lichaam manifesteren, zijn veel aandoeningen behandelbaar.
Uitgelichte afbeelding: Roger costa morera, Shutterstock