Een van de meest voorkomende vragen die een dierenarts krijgt, is: “Wat kan ik mijn hond geven voor pijn?” Hoewel we veel pijnmedicatie-opties voor honden op recept beschikbaar hebben, bedoelen eigenaren meestal welke vrij verkrijgbare pijnstillers ze in hun kast kunnen vinden om hun hond in geval van nood te geven.
Lange tijd was aspirine de beste en veiligste pijnstiller die beschikbaar was voor mensen of honden, maar als je deze vraag nu aan een dierenarts stelt, zullen ze zeggen dat er geen veilige vrij verkrijgbare pijnstillers voor honden zijn. Waarom is dit?
Aspirine vormt een hoog risico op toxiciteit voor honden, en er zijn gewoon zoveel veiligere alternatieve opties dat het zeldzaam is om aspirine voor welk doel dan ook aan te bevelen.
Wat is aspirine?
Aspirine, ook bekend als acetylsalicylzuur (zeg dat vijf keer snel), is een pijnstiller die deel uitmaakt van de NSAID-familie (Nonsteroidal Anti-Inflammatory Drug).
NSAID’s worden gebruikt voor de volgende doeleinden:
De lange naam van aspirine is omdat het een van de vele salicylaten is, chemische verbindingen die in verschillende producten worden aangetroffen.
Enkele voorbeelden zijn:
Al deze salicylaten zijn NSAID’s, maar hebben verschillende niveaus van toxiciteit voor honden.
Hoe werkt aspirine?
Als NSAID werkt aspirine door een enzym – cyclooxygenase – te blokkeren voor het vormen van een chemische verbinding die prostaglandinen wordt genoemd. Prostaglandinen doen veel werk in het lichaam, zoals het veroorzaken van koorts, het veroorzaken van ontstekingen en pijn, en het helpen van bloedplaatjes stollen op de plaats van snijwonden. Aspirine werkt dus om dit te blokkeren, waardoor koorts wordt verlaagd, pijn en ontsteking worden behandeld en het vermogen van het lichaam om te stollen afneemt.
Waarom is aspirine niet veilig bij honden?
Er zijn veel verschillende soorten prostaglandinen in het lichaam, die elk die verschillende taken uitvoeren. Idealiter zou aspirine alleen de productie van de prostaglandinen remmen die pijn, ontsteking en koorts veroorzaken, terwijl het geen andere bijwerkingen veroorzaakt. Als we het hebben over een medicijn zoals aspirine dat alles op deze manier remt, wordt het een niet-selectieve COX-remmer genoemd.
Aspirine is vervangen door vele andere NSAID’s of NSAID-alternatieven die selectiever de productie van de prostaglandinen remmen die we willen remmen, zodat er een lager risico is op ongewenste bijwerkingen.
Het meest voorkomende probleem met aspirine, en waar het specifiek slechter voor is dan de andere NSAID’s, is dat het een gebrek aan bloedtoevoer naar de maagcellen veroorzaakt, wat leidt tot celdood en het ontstaan van maagzweren. Levensbedreigende bloedingen in het maagdarmkanaal kunnen optreden, maar gebrek aan bloedtoevoer naar de nier kan ook nierschade veroorzaken en andere organen kunnen ook worden aangetast. U kunt zich voorstellen hoe gevaarlijk het is om een risico op bloedingen te koppelen aan een risico om niet te stollen voor de bijwerkingen van medicatie.
Zwangere vrouwelijke honden lopen een nog hoger risico op aspirinetoxiciteit, omdat dit kan leiden tot hoge concentraties die zich ophopen bij foetussen, wat leidt tot de dood en bloedingen voor de moeder.
Een enkele dosis aspirine of herhaalde dosering kan beide giftig zijn voor honden, dus omdat het zo gevaarlijk is in vergelijking met andere pijnstillers en niet beter is in het beheersen van pijn dan de anderen, is aspirine niet veilig om aan honden te geven.
Een van de aanhoudende toepassingen van aspirine was als een antistollingsmiddel of medicijn dat stolling voorkomt. Zelfs dat is vervangen door een effectievere, veiligere medicatie, waardoor er weinig gebruik is van aspirine bij honden.
Tekenen van aspirine toxiciteit
Hoe wordt aspirine toxiciteit gediagnosticeerd bij honden
De eerste stap bij het diagnosticeren van aspirinetoxiciteit bij honden is het controleren op mogelijke blootstelling aan aspirine of soortgelijke salicylaten, indien mogelijk, bij elke hond die de bovenstaande tekenen vertoont. Helaas zijn salicylaat-drugstests niet direct beschikbaar voor testen aan het bed bij honden, en de tijd die nodig is om resultaten te krijgen, is te lang voor noodgevallen.
In een vermoedelijk of bevestigd geval van aspirinetoxiciteit is bloedonderzoek nodig om de organen van de hond, het aantal rode bloedcellen (schermen voor bloedarmoede) en elektrolyten te controleren. Bloedplaatjes mogen niet worden beïnvloed, omdat aspirine geen gebrek aan productie van bloedplaatjes veroorzaakt; in plaats daarvan voorkomt het dat ze zich aan elkaar binden om stolsels te vormen.
Behandeling voor aspirine toxiciteit bij honden
Behandeling voor aspirinetoxiciteit hangt af van hoe snel na inname een hond een dierenarts ziet.
Als een hond slechts een paar uur geleden of minder aspirine heeft ingenomen, kan een dierenarts braken veroorzaken om het weer naar boven te brengen voordat het volledig is geabsorbeerd.
Na het induceren van braken of voor gevallen die enkele uren eerder zijn blootgesteld, kan een dierenarts de hond actieve kool geven, die zich bindt aan de aspirine in hun darm, zodat deze niet in het lichaam kan worden opgenomen, wat helpt het toxische potentieel van de medicatie te beperken als ze er op tijd bij zijn.
Soms is de aspirine al volledig verteerd en is het te laat om in te grijpen om te proberen de opname van het medicijn te stoppen of te beperken. Ondersteunende zorg is alles wat we nog hebben voor deze gevallen. In milde gevallen die weinig tot geen tekenen vertonen, kan een dierenarts gewoon hun bloedwerk screenen en maagbeschermers geven om maagzweren te voorkomen, samen met wat hydratatieondersteuning. Meer ernstige gevallen kunnen ziekenhuisopname vereisen, waaronder bloedtransfusies, zuurstoftherapie, anti-epileptische medicatie en IV-vloeistoffen, onder andere.
Alternatieven voor aspirine bij honden
Aspirine is specifiek bedoeld om ontstekingsgerelateerde pijn te behandelen, wat bij honden meestal artritispijn betekent.
Alternatieve behandelingen voor artritis omvatten:
Het andere belangrijke gebruik van aspirine bij honden is historisch gezien het antistollingseffect. Het is meestal vervangen door clopidogrel, een veiliger antistollingsmiddel met veel minder bijwerkingen.
Bij mensen zouden we ook afhankelijk zijn van aspirine om koorts te verlagen. Bij honden richten we ons op het feit dat koorts het lichaam helpt infecties te verslaan en niet ingrijpt tegen koorts tenzij ze ernstig zijn, en in dat geval worden ze op alternatieve manieren behandeld in het ziekenhuis.
Het grootste deel van wat op deze lijst staat, zijn voorgeschreven medicijnen, maar de gewrichtssupplementen en CBD zijn vrij verkrijgbaar en kunnen worden gebruikt voor artritispijn, hoewel geen acute episodes van pijn, hoewel aspirine daar ook niet goed voor zou zijn geweest.
Aspirine’s Drug Interactions
Aspirine kan interageren met verschillende andere medicijnen, die veranderingen kunnen veroorzaken in hoe dat medicijn werkt of hoeveel aspirine wordt geabsorbeerd. Enkele voorbeelden van medicijnen die nooit mogen worden gegeven aan een hond die ook aspirine heeft gehad en hun risico op bijwerkingen kunnen verhogen of de manier waarop de andere medicatie werkt kunnen veranderen, zijn:
Conclusie
Terwijl aspirine werkt voor pijnbestrijding en als antistollingsmiddel, hebben we nu veel veiligere en effectievere alternatieven voor het beheersen van pijn en ontsteking voor honden, naast betere antistollingsmedicatie. Aspirinetoxiciteit kan optreden vanaf slechts een enkele dosis van het medicijn, en hoewel we vroeger dachten dat het een relatief breed doseringsbereik had, tonen nieuwe studies aan dat het veilige doseringsbereik aanzienlijk kleiner kan zijn dan we vroeger dachten, waardoor dit medicijn te riskant is om te geven.
Als uw huisdier pijnmedicatie nodig heeft, kunt u hem het beste zo snel mogelijk naar een dierenarts brengen, zodat hij hem veilig kan behandelen.
Uitgelichte afbeelding credit: Irin Fierce, Shutterstock