Kaukasische herder vs Tibetaanse Mastiff: de verschillen (met foto’s)

De Kaukasische herdershond en Tibetaanse Mastiff zijn beide ontzagwekkende hoektanden wiens aanwezigheid respect afdwingt. Ze stammen af van oude honden in het Kaukasusgebergte en Tibet en het beschermen van mensen en eigendommen is een taak die dit soort honden eonen lang ijverig en onbevreesd hebben uitgevoerd.

In dit bericht zullen we de kenmerken benadrukken die de Kaukasische herdershond en Tibetaanse Mastiff vergelijkbaar en verschillend van elkaar maken.

Visuele verschillen

In één oogopslag

Kaukasische herdershond Overzicht

De Kaukasische herdershond stamt af van honden uit het Kaukasusgebergte dat Armenië, Azerbeidzjan, Georgië en Rusland overspant. Hun voorouders hielden zich bezig met het bewaken van eigendommen en vee en dienden zelfs in het Armeense leger ergens rond de eerste eeuw voor Christus. Hun ontwikkeling tot de Kaukasische herder die we vandaag kennen, begon in de jaren 1920 in de Sovjet-Unie.

Uiterlijk

De Kaukasische herder kan zo groot worden als 30 centimeter lang. Ze hebben middellange dubbele jassen die in verschillende kleuren en kleurencombinaties verkrijgbaar zijn, waaronder crème, fawn, grijs, roest en grizzle, en gestroomde, piebald en witte aftekeningen zijn ook mogelijk.

Kaukasische herders hebben een sterke, zwaar uitgebeende en gespierde bouw, en mannetjes onderscheiden zich door hun grotere hoofden en grotere lichamen, terwijl vrouwtjes kleiner zijn en, hoewel groot, iets minder massief lijken. De gezichtsuitdrukking is het best te omschrijven als plechtig of ernstig maar alert.

Persoonlijkheid

Over het algemeen zijn Kaukasische herdershonden zeer zelfverzekerd, moedig en hebben ze een sterke onafhankelijke inslag, maar zijn ze niettemin zeer loyaal en liefdevol met familieleden als ze goed gesocialiseerd zijn en zullen ze tegen elke prijs beschermen.

Dat gezegd hebbende, de Kaukasische is misschien beter geschikt voor een huis met oudere kinderen dan voor kleintjes. Kleine kinderen kunnen moeite hebben met het begrijpen van grenzen en het is absoluut noodzakelijk dat de Kaukasische herder met respect wordt behandeld. Evenzo moet de Kaukasische herder vanaf jonge leeftijd worden gesocialiseerd rond kinderen en andere huisdieren thuis.

Kaukasische herders zijn van nature alert en vaak op hun hoede of op zijn minst gereserveerd rond vreemden vanwege hun beschermende aard, dus wees voorzichtig als je mensen uitnodigt in je huis. Deze kenmerken komen voort uit de achtergrond van het ras als waakhond.

Opleiding

Kaukasische herders zijn niet de beste honden voor nieuwe hondenouders, omdat hun onafhankelijkheid en ijzer training soms nogal een uitdaging maken. Het is het beste om deze intelligente hond van jongs af aan te trainen met veel positieve bekrachtiging, geduld en consistentie. Kaukasische herders reageren het beste op kalme, verzamelde, zelfverzekerde en stevige maar vriendelijke leiders.

Grooming

Als je een kaukasische herder met een lange vacht hebt, moet je ze elke dag verzorgen om de huid en vacht gezond te houden. Deze honden werpen het hele jaar door en zullen hun vacht eenmaal per jaar “blazen”, in welk stadium je een ontharingstool wilt gebruiken om de zaken onder controle te houden. Hun nagels hebben ook de neiging om Groei snel, dus regelmatig snoeien is noodzakelijk.

Gezondheid & Zorg

Dit is over het algemeen een vrij gezond ras, maar zoals bij elk ras, is het belangrijk om uit te kijken voor veranderingen in uw Kaukasische herder die kunnen wijzen op een gezondheidsprobleem. Honden kunnen een breed scala aan aandoeningen ontwikkelen, variërend van kleine allergieën tot levensbedreigende aandoeningen zoals hartaandoeningen.

Een van de gezondheidsproblemen om op te letten bij grote rassen omvat heup- en elleboogdysplasie, een aandoening die losse gewrichten veroorzaakt en later artritis kan veroorzaken. Entropion, een naar binnen groeiend ooglid, is een andere aandoening om waakzaam voor te zijn bij Kaukasische herders.

Geschikt voor:

Kaukasische herders zijn het beste voor mensen met ervaring in het opvoeden en trainen van honden, vooral grote, krachtige rassen. De eigenaar moet zich volledig inzetten om ervoor te zorgen dat de Kaukasische herder opgroeit tot een goedgemanierde, goed aangepaste hondenburger, omdat een lakse benadering van training ertoe kan leiden dat deze hond onhandelbaar wordt.

Tibetan Mastiff Overzicht

Net als de Kaukasische herdershond waren de voorouders van de Tibetaanse Mastiff oude waakhonden, maar de Tibetaanse Mastiff is afkomstig uit Tibet, waar ze eigendommen, kuddes en tempels beschermden. Ze werden historisch gezien als geschenken gegeven in Tibet, wat laat zien hoe hoog deze honden werden gewaardeerd. Het is waarschijnlijk dat alle moderne mastiffs of Molosser-rassen afstammen van de Tibetaanse Mastiff.

Uiterlijk

De Tibetaanse Mastiff ligt qua lengte en gewicht dicht bij de Kaukasische herdershond, maar is meestal een beetje lichter en weegt tot 150 pond. Ze hebben ook middellange dubbele jassen, maar de kleuren en kleurencombinaties zijn anders. Tibetaanse Mastiff-kleuren zijn blauwgrijs, zwart, bruin en rood goud, en sommige hebben witte markeringen.

Het hoofd van de Tibetaanse Mastiff is meer leeuwachtig dan dat van de Kaukasische herder, hoewel ze er net zo gespierd en imposant uitzien. De mannelijke Tibetaanse Mastiff heeft meestal wat we zouden kunnen noemen meer van een “massa” haar dan een vrouw. De massa haar kan de ogen overweldigen, waardoor ze een enigszins hangend uiterlijk krijgen.

Persoonlijkheid

De American Kennel Club geeft de Tibetaanse Mastiff vier van de vijf punten op de schaal “aanhankelijk met familie”, terwijl de Kaukasische herder drie van de vijf punten kreeg. Deze honden worden beschouwd als kalm en waardig, vooral thuis, waar ze vaak vriendelijke en aanhankelijke gezinsgenoten zijn.

Tibetaanse Mastiffs zijn beroemd zeer gereserveerd rond vreemden, vergelijkbaar met de Kaukasische herder, en zijn net zo beschermend en alert. Aan de andere kant zijn ze iets speelser en energieker dan de Kaukasische herdershond in het algemeen, maar dit hangt af van de individuele hond. Hondenpersoonlijkheden variëren sterk, ongeacht generalisaties over het ras.

Tibetaanse Mastiffs kunnen goed overweg met kinderen en andere huisdieren als ze vanaf jonge leeftijd worden gesocialiseerd, maar net als Kaukasische herders zijn ze misschien beter geschikt voor gezinnen met oudere kinderen.

Opleiding

Tibetaanse Mastiffs kunnen zeer uitdagend zijn op de trainingsafdeling – zelfs traktaties hebben meestal niet veel effect – dus ervaren hondenouders zijn het meest geschikt voor het werk. Om te beginnen zijn Tibetaanse Mastiffs sterk instinctgedreven, dus hebben ze de neiging om te gaan met wat hun gevoel hen vertelt over de commando’s die ze hebben geleerd.

Ten tweede leren ze snel commando’s en doen ze het goed in gehoorzaamheidslessen, maar hebben ze de neiging om te stoppen met het volgen van die commando’s in de thuisomgeving en wanneer ze onderweg zijn. Om deze reden is het het beste om je Tibetaanse Mastiff aan de lijn te houden in hondenparken en dergelijke, omdat ze je op een cruciaal moment misschien niet gehoorzamen.

Tibetaanse Mastiffs moeten leren om je te vertrouwen en te respecteren om training tot een succes te maken, dus het trainingsproces zal zich waarschijnlijk moeten richten op het opbouwen van die band tussen jou en je hond en het oefenen van commando’s op leuke manieren om hun interesse te behouden. Een vriendelijke maar stevige en zelfverzekerde leider is de enige match voor deze eigenwijze hond.

Grooming

Je kunt meestal wegkomen met het borstelen van je Tibetaanse Mastiff slechts één keer per week, maar net als Kaukasische herders blazen ze hun vacht tijdens het verharingsseizoen, dus je moet voorbereid zijn om in deze periode veel meer haar aan te pakken. Ze moeten ook hun nagels regelmatig laten knippen om ervoor te zorgen dat ze niet te lang worden.

Gezondheid & Zorg

Sommige van de gezondheidsproblemen die zijn gekoppeld aan Tibetaanse Mastiffs zijn vergelijkbaar met die welke zijn gekoppeld aan Kaukasische herders. Als groot ras zijn ze vatbaar voor heup- en elleboogdysplasie. Entropion (een oogaandoening) kan ook van invloed zijn op dit ras, net als hypothyreoïdie. Als u veranderingen bij uw hond opmerkt, neem dan contact op met uw dierenarts.

Geschikt voor:

Tibetaanse Mastiffs zijn niet voor bangeriken – je hebt veel vertrouwen nodig om ze goed te trainen en te socialiseren, vooral gezien hun kracht, kracht en natuurlijk wantrouwen jegens vreemden. Een goed gesocialiseerde Tibetaanse Mastiff is echter een toegewijde gezinsgenoot met veel liefde om te geven, dus als je de tijd hebt en je volledig kunt inzetten voor een van deze honden “leeuwen”, zul je zeker veel beloningen oogsten.

Welk ras is geschikt voor u?

De Kaukasische herdershond en de Tibetaanse Mastiff lijken in veel opzichten erg op elkaar, en je zult waarschijnlijk een vergelijkbare ervaring hebben met het trainen en socialiseren van hen.

Over het algemeen zijn Tibetaanse Mastiffs misschien iets meer gezinsgericht, terwijl Kaukasische herders misschien beter reageren op meer traditionele, op traktaties gebaseerde training, maar er is geen garantie omdat dit slechts generalisaties zijn. Je moet de hond altijd ontmoeten en leren kennen om je te helpen je beslissing te nemen – laat dit zijn wat je leidt in plaats van puur op basis van het ras van de hond te beslissen.

---

Uitgelichte afbeelding: (T) Aleksandra Saveljeva, Shutterstock | (B) Svetografie, Shutterstock