Katten zijn mobiele, energieke en actieve dieren. Heupdysplasie is een medische aandoening die de bewegingen van katten beperkt, waardoor ze niet vrij kunnen rondlopen.
Deze ziekte komt niet vaak voor bij katten. Het is vooral een genetische aandoening die de ontwikkeling van de heupgewrichten beïnvloedt. Externe invloeden, zoals voeding en omgevingsfactoren, kunnen ook een negatief effect hebben op de heupgewrichten van katten.
Katten die lijden aan heupdysplasie zullen pijn, ontsteking en stijfheid ervaren. Eigenaren merken de tekenen meestal op wanneer de ziekte vordert en katten het niet meer kunnen verbergen (katten staan erom bekend dat ze hun lijden verbergen).
Heupdysplasie is geen levensbedreigende medische aandoening voor katten. Er zijn verschillende behandelingsopties, waaronder chirurgie, fysiotherapie en anti-pijnmedicatie.
Wat is heupdysplasie?
Heupdysplasie is de abnormale ontwikkeling van het heupgewricht tijdens de groei van dieren. Het manifesteert zich door de onjuiste positionering van de heupkop in de holte die overeenkomt met het coxale bot (heup / bekkenbot), hetzij als gevolg van een anomalie in de vorming van het gewricht of als gevolg van abnormale ontwikkeling van de heupcomponenten. Met andere woorden, heupdysplasie1 is een anomalie van het heupgewricht doordat de femurbal niet past bij de bekkenkom (het acetabulum).1 Deze medische aandoening veroorzaakt schade aan het kraakbeen (het weefsel dat de botten van het gewricht dempt).
De directe oorzaak van heupdysplasie is zwakte en ontspanning van het gewrichtskapsel en de ligamenten en spieren die het stabiliseren. In de meeste gevallen is er sprake van een subluxatie of bilaterale dislocatie van de heupgewrichten.
Bij afwezigheid van behandeling worden de getroffen katten geconfronteerd met chronische ontsteking en geleidelijke degeneratie van de gewrichten. Na verloop van tijd beginnen eigenaren op te merken dat hun katten tekenen van pijn in het heupgebied vertonen. Er is vaak een slap, stijfheid van de ledematen en problemen met opstaan na rust. Naarmate de ziekte vordert, zullen katten steeds minder bewegen.
Heupdysplasie komt minder vaak voor bij katten dan bij honden. Het lijkt ook rasafhankelijk te zijn,2 en de meest gevoelige kattenrassen zijn:
Wat zijn de tekenen van heupdysplasie bij katten?
De tekenen van heupdysplasie zijn afhankelijk van verschillende factoren:
In het begin vertonen katten geen tekenen van lijden aan een medische aandoening. Naarmate de ziekte vordert, kunnen echter de volgende klinische symptomen optreden die verband houden met gewrichtsdegeneratie en artrose:
Er kan ook een toename van de schouderspieren van uw kat zijn. Katten met heupdysplasie zullen proberen te voorkomen dat ze gewicht op hun heupen leggen vanwege de pijn, wat leidt tot extra werk voor de schouderspieren en hun daaropvolgende vergroting.
Heupdysplasie is een belangrijke risicofactor voor artrose.
Wat zijn de oorzaken van heupdysplasie bij katten?
Heupdysplasie bij katten heeft geen geïdentificeerde oorzaak, hoewel veel dierenartsen geloven dat het een genetische aanleg is. Het meest getroffen ras is de Maine Coon. Van de 2.708 Maine Coon-katten die in een onderzoek werden opgenomen, was het voorkomen van heupdysplasie 27,3% bij mannen en 23,3% bij vrouwen. De jongste kat met heupdysplasie was 4 maanden oud en ernstige vormen kwamen voor bij oudere katten.
Deze aandoening kan unilateraal of bilateraal zijn, de laatste komt over het algemeen voor bij oudere katten (die ernstige vormen ontwikkelen). Andere factoren die een rol spelen bij heupdysplasie zijn obesitas en binnenleven. Obesitas verhoogt de druk op de ondersteunende structuren van de heup aanzienlijk, wat leidt tot overmatige slijtage van het heupgewricht. Correcte voeding speelt een cruciale rol vanaf de eerste levensweken.
Andere factoren die kunnen leiden tot heupdysplasie bij katten zijn knieproblemen. Deze kunnen leiden tot schade aan het heupgewricht en de belasting van de gewrichten verhogen. Orthopedische aandoeningen kunnen ook heupdysplasie veroorzaken, waarbij degeneratieve veranderingen eerder beginnen.
De enige manier om deze aandoening te voorkomen, is door paring van kattenrassen te voorkomen die genetisch vatbaar zijn voor heupdysplasie.
Hoe wordt heupdysplasie gediagnosticeerd?
Heupdysplasie bij katten wordt gediagnosticeerd door een combinatie van twee methoden:
- Röntgenfoto’s
- Speciale palpatiemethoden die de abnormale laxiteit van het heupgewricht bepalen (ook bekend als de Ortolani-test)
Het Ortolani-teken is een indicator van overmatige laxiteit van het heupgewricht. Dierenartsen raden aan dat de Ortolani-test wordt uitgevoerd wanneer katten worden verdoofd, zodat hun spieren ontspannen zijn en ze geen pijn voelen wanneer ze worden gepositioneerd voor de röntgenfoto’s. Niet-verdoofde katten kunnen proberen de test te overwinnen door middel van spierkrachten.
Een positieve Ortolani-test omvat de perceptie van een klik (voelbaar, visueel of hoorbaar) van de heupkop bij het uitvoeren van de flexiebeweging van de dijen op het bekken gevolgd door hun abductie (trekken naar de zijkant).
Het radiologisch onderzoek is cruciaal voor het visualiseren van de tekenen van heupdysplasie en voor een juiste diagnose.
Wat is de behandeling voor heupdysplasie bij katten?
De behandeling van heupdysplasie bij katten omvat verschillende stappen:
- Behoud van een minimaal/optimaal lichaamsgewicht
- Beperkte fysieke oefeningen doen
- Toediening van niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen om ontstekingen en pijn te verminderen
- Het toedienen van gewrichtssupplementen
- Fysiotherapie en acupunctuur
- Uitvoeren van chirurgische behandeling
1. Gewichtsverlies
Een minimaal of optimaal gewicht zal katten helpen hun heupgewrichten niet te overbelasten. De druk die extra vet uitoefent op de gewrichten kan deze sneller en ernstiger slijten.
2. Lichaamsbeweging
Uw kat mag geen intensieve oefeningen doen. Dat gezegd hebbende, wordt het meestal aanbevolen om ze in een harnas te laten lopen en ze met speelgoed te laten spelen.
3. Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID)
Hoewel deze medicijnen helpen de ontsteking en pijn veroorzaakt door heupdysplasie onder controle te houden, kan langdurige toediening nier- en leverproblemen veroorzaken. Om deze reden zal uw dierenarts regelmatig bloedonderzoek aanbevelen. Het controle-interval is afhankelijk van de leeftijd van uw kat en het doseringsniveau van het geneesmiddel. Wanneer de maximale dosis vereist is, is het risico op bijwerkingen hoger.
4. Gewrichtssupplementen
Deze supplementen bevatten chondroïtine en glucosamine, twee stoffen die de gewrichten en functionele structuren helpen ondersteunen, waardoor ontstekingen en pijn veroorzaakt door heupdysplasie worden verminderd.
5. Fysiotherapie en Acupunctuur
Fysiotherapie helpt spieren te versterken, ondersteunt gewichtsverlies en verlicht pijn. Massage en hydrotherapie (zwemmen) zijn de beste opties voor katten die lijden aan heupdysplasie.
Wat acupunctuur betreft, verdragen katten dit type therapie meestal goed. De rol van acupunctuur is om heuppijn te verminderen, waardoor het welzijn van uw kat wordt verbeterd.
6. Chirurgische behandeling
Er zijn twee opties voor chirurgische behandeling:
- Femurkop-halsexcisie Dit is de meest voorkomende procedure voor heupdysplasie bij katten en kan op elke leeftijd worden uitgevoerd. Na deze procedure zal zich een nieuw vals gewricht ontwikkelen met behulp van de spieren rond de heup. Dit nieuwe gewricht zal de krachten van het been naar het bekken overbrengen tijdens de beweging van de ledematen. Twee weken na de operatie wordt uw kat aangemoedigd om te sporten. Uw dierenarts kan ook dagelijks ontstekingsremmende geneesmiddelen aanbevelen gedurende de eerste 1-2 maanden na de operatie. Katten die baat hebben bij deze behandeling hoeven na herstel niet langer dagelijks pijnmedicatie te nemen.
- Micro totale heupprothese (micro THR) — In ernstige situaties kan uw dierenarts een totale heupprothese aanbevelen. Deze procedure omvat het vervangen van de heup van uw kat door een nieuwe, synthetische.
Hoe zorg ik voor een kat met heupdysplasie?
Ten eerste moet u het advies van uw dierenarts met betrekking tot de medische toestand van uw kat nauwgezet opvolgen. Ten tweede, hier is wat u kunt doen om het welzijn van uw kat te verbeteren:
Veelgestelde vragen (FAQ’s)
Hoe voorkom je heupdysplasie bij katten?
De enige methode waarmee heupdysplasie kan worden voorkomen, is om paring van kattenrassen die vatbaar zijn voor deze medische aandoening te voorkomen. Omdat deze ziekte voornamelijk erfelijk is, zijn er geen andere preventiemethoden. Wat u voor uw kat kunt doen, is heupslijtage verminderen door hem naar een optimaal gewicht te brengen en te behouden, hellingbanen of trappen te installeren, een lage kattenbak te kopen, enz.
Hoe lang kan een kat leven met heupdysplasie?
Heupdysplasie is niet dodelijk, maar het kan ongemak voor katten veroorzaken omdat het ontstekingen en pijn veroorzaakt, wat op zijn beurt kan leiden tot verminderde mobiliteit en een lage kwaliteit van leven. Het Maine Coon-ras heeft bijvoorbeeld een levensverwachting van 13-14 jaar en zelfs met heupdysplasie kunnen ze een lang leven leiden. Er zijn verschillende behandelingsopties voor katten met heupdysplasie. Dus, als u vermoedt dat uw kat aan deze aandoening lijdt, praat dan met een dierenarts over de beste behandelingen.
Conclusie
Heupdysplasie is geen veel voorkomende ziekte voor katten zoals bij honden. Omdat het meestal een erfelijke medische aandoening is, zijn er geen andere preventiemethoden dan te voorkomen dat het fokken van katten eraan lijdt. De klinische symptomen verergeren naarmate het gewricht slijt. Hoe meer de ziekte evolueert, hoe meer je zult beseffen dat er iets mis is met je kat. Heupdysplasie is niet dodelijk en NSAID-medicijnen en heupchirurgie zijn de meest voorkomende behandelingsmethoden.
Uitgelichte afbeelding Credit: Andy Gin, Shutterstock