Wanneer uw kat abnormaal urineert, maar de dierenarts geen exacte oorzaak kan vinden, zullen zij uw huisdier diagnosticeren met feline idiopathische cystitis. Deze aandoening verwijst naar een reeks klinische symptomen die uw kat zal vertonen, waaronder urineren buiten de kattenbak, persen bij het urineren, miauwen bij het urineren en bloederig zijn, en anderen.
Feline idiopathische cystitis wordt ook wel het Pandora-syndroom genoemd. De onderliggende oorzaken van deze aandoening kunnen stoornissen in verschillende systemen (waaronder het zenuwstelsel) en organen weerspiegelen. Ook kunnen katten angstig worden, daarom zullen de effecten van stressfactoren in de omgeving van uw huisdier worden overwogen. De klinische symptomen kunnen ook verschijnen en verdwijnen, afhankelijk van de reactie van uw kat op stressfactoren.
Wat is feline idiopathische cystitis?
Feline idiopathische cystitis is een diagnose van uitsluiting geformuleerd door de dierenarts nadat alle veel voorkomende of bekende oorzaken van de klinische symptomen zijn geëlimineerd.
In medische termen vertegenwoordigt cystitis de ontsteking van de wanden van de urineblaas. Dit gebeurt meestal als gevolg van een infectie of stenen in de urineblaas. Er zijn echter katten (vooral jonge en middelbare katten) die geen infectie of blaasstenen zullen hebben. In dit geval wordt het feline idiopathische cystitis genoemd – idiopathisch betekent “van onbekende oorzaken” – en het is een aandoening die spontaan ontstaat.
Bacteriële cystitis wordt behandeld met antibiotica en degene die wordt veroorzaakt door stenen in de urineblaas omvat meestal een chirurgische behandeling om de stenen te verwijderen en een verandering in het dieet van uw huisdier. Voor idiopathische cystitis, omdat de oorzaak onbekend is, is de behandeling meestal moeilijk vast te stellen.
Om de diagnose vast te stellen, zal de dierenarts vragen stellen over de medische geschiedenis van uw kat en een algemeen onderzoek, bloed- en urinetests, echografie en röntgenfoto’s uitvoeren. Feline idiopathische cystitis wordt beschouwd als de meest voorkomende ziekte van het urinewegstelsel bij jonge katten.
Wat zijn de tekenen van feline idiopathische cystitis?
Feline idiopathische cystitis omvat de lagere urinewegen en vertegenwoordigt geen aandoening van de lagere urinewegen. De klinische symptomen zijn vergelijkbaar met die waargenomen bij andere urinewegaandoeningen.
De meest voorkomende klinische symptomen die worden gezien bij feline idiopathische cystitis zijn:
Als uw kat tevergeefs probeert te plassen, kan er een volledige verstopping van de urethra zijn. Dit is een medisch noodgeval, omdat de toestand van uw kat plotseling kan verslechteren. Als je kat maximaal 48 uur helemaal niet plast, ga dan direct naar de dierenarts want het is levensbedreigend.
Wat zijn de oorzaken van feline idiopathische cystitis?
Per definitie betekent feline idiopathische cystitis dat er geen bekende oorzaak is voor het optreden ervan. Het komt echter voornamelijk voor bij katten die worden blootgesteld aan externe (omgevings)- of interne stress. Het is bewezen dat angst een van de lagen van de urineblaas vernietigt (PSGAG genaamd, die is bekleed met glycoproteïnen). Als deze laag het blaasweefsel niet meer goed isoleert, kan de urine de blaas irriteren, met ontstekingen tot gevolg.
Voor de dierenarts om de diagnose van feline idiopathische cystitis vast te stellen, zullen ze de volgende aandoeningen uitsluiten:
Wat is de behandeling voor feline idiopathische cystitis?
Behandeling van feline idiopathische cystitis is vrij moeilijk vast te stellen omdat de oorzaak die leidt tot het optreden van deze aandoening onbekend is. Veel voorkomende behandelingen omvatten echter het corrigeren van de stressfactoren in uw cat’s leven en het toedienen van anxiolytische medicatie en eventueel antipain en antispastische medicatie (als uw kat pijn heeft bij het plassen en urethrale spasmen).
De dierenarts kan ook het volgende aanbevelen:
Hoe zorg ik voor een kat met idiopathische cystitis?
Volg eerst nauwgezet de aanbevelingen van uw dierenarts op en dien de geïnstrueerde behandeling toe. Hier is wat u nog meer kunt doen om het leven van uw kat te verbeteren:
Veelgestelde vragen
Kan feline idiopathische cystitis worden genezen?
Feline idiopathische cystitis is meestal behandelbaar en omvat het toedienen van anxiolytische medicatie en het veranderen van de omgeving van uw kat. Sommige katten kunnen slechts één episode ervaren, terwijl anderen langdurig of levenslang management nodig hebben. Deze aandoening wordt levensbedreigend wanneer katten helemaal niet meer kunnen plassen. Als je merkt dat je kat maximaal 48 uur niet heeft geplast, ga dan direct naar de dierenarts.
Kunnen katten blaasontsteking krijgen van stress?
Ja, katten kunnen blaasontsteking ontwikkelen als ze gestrest zijn. Het is bewezen dat angst en stress de binnenste laag van de blaas kunnen beschadigen. De urine en de microkristallen die erin worden aangetroffen, kunnen het blaasslijmvlies irriteren en ontstekingen veroorzaken. Feline idiopathische cystitis is moeilijk te behandelen omdat het geen exacte oorzaak heeft voor het optreden ervan.
Kan voedsel cystitis bij katten veroorzaken?
Voedingsmiddelen met hoge concentraties mineralen kunnen stenen in de urineblaas en cystitis veroorzaken. Struviet of calciumoxalaatstenen komen het meest voor bij katten en vormen zich wanneer de pH-waarde in de urine verandert van zuur naar alkalisch. Het wordt aanbevolen om uw kat te voeden met lage concentraties mineralen of speciale veterinaire diëten om de vorming van urinestenen te voorkomen.
Conclusie
Feline idiopathische cystitis is een veel voorkomende aandoening bij katten. Het heeft geen exacte oorzaak, maar meestal speelt stress een belangrijke rol bij het triggeren ervan. De diagnose van feline idiopathische cystitis wordt meestal gesteld na het uitsluiten van andere ziekten met vergelijkbare klinische symptomen. De behandeling omvat anxiolytische, antipain- en antispastische medicatie en veranderingen in de omgeving van uw kat. Als de toestand van uw kat verslechtert en ze stoppen met plassen, ga dan onmiddellijk naar de dierenarts.
Uitgelichte afbeelding: Lightspruch, Shutterstock