Introductie
Ragdoll katten staan bekend om hun zachte vacht en zachte aard. Ze hebben beroemde mooie jassen in een breed scala aan kleuren, maar het zal je misschien verbazen dat ze ook in het zwart verkrijgbaar zijn! Black Ragdolls bestaan al heel lang, ondanks dat ze op geen enkele grote competitie mogen worden getoond. Waarom is dat? Wat is de geschiedenis van deze donker donzige katachtige? Lees verder om erachter te komen!
Ras overzicht
Kleuren:
Zwarte, zwarte rook
Geschikt voor:
Gezinnen met kinderen, ouderen, mensen die op zoek zijn naar een relaxte grote kat
Temperament:
Vriendelijk, zachtaardig, ontspannen, lief
De zwarte Ragdoll is een beetje een raadsel. De Ragdoll-showcriteria of rasstandaard in alle kattensierclubs zijn erg streng op kleur en patronen, en zwart is niet inbegrepen. Toch is de zwarte Ragdoll aanwezig sinds het begin van het ras, en een van de oprichters van de Ragdoll-kat had een zwarte vacht!
Een van de eerste Ragdolls, Blackie, was een zwart mannetje dat een van de eerste nesten van het ras verwekte. Hij werd gefokt in Riverside, Californië, door Ann Baker, de persoon die wordt gecrediteerd met het creëren van het Ragdoll-ras.
De manier waarop Ann haar fokprogramma’s structureerde en hoe goed bewaakt ze haar katten hield, zat echter niet goed bij Denny en Laura Dayton. Daar begon de controverse van de zwarte Ragdoll.
Black Ragdoll Cat Kenmerken
De vroegste records van zwarte Ragdoll-katten in de geschiedenis
De eerste Ragdoll katten ooit die gefokt werden waren van Ann Bake. In 1963 was Ann begonnen met het fokken van langharige katten met een zoete aard samen om een nest kittens te produceren die de raskenmerken van de Ragdoll begonnen te vertonen.1, namelijk de “floppy” en ontspannen houding wanneer opgepikt dat is hun naamgenoot!
De voorlopers van de ragdolls die we vandaag kennen, zijn uit dit nest geboren. Een daarvan, Blackie, was een volledig zwarte Ragdoll die later nesten verwekte die de naam Ragdoll kregen. Black Ragdolls bestaan al sinds het begin en ze volharden nog steeds bij particuliere fokkers die dol zijn op hun rokerige jassen.
Vanwege verschillen in fok- en managementpraktijken tussen ann’s International Ragdoll Cat Association clubleden, versplinterde een paar echter al snel om alleen te fokken. Deze fokkers zijn gecrediteerd met het ontwikkelen van het Ragdoll-ras zoals we ze vandaag kennen, dat (in alle officiële documentatie) niet de kleur zwart bevat2.
Vanuit Californië, ergens in de jaren 1960, werd een broedpaar Ragdolls verscheept naar het Verenigd Koninkrijk. Mensen werden verliefd op hen en acht andere Ragdolls volgden hen al snel over de zee. Dit was het begin van het Ragdoll-ras in het Verenigd Koninkrijk en het ras werd in de jaren 1980 in andere Europese landen geïntroduceerd.
Hoe zwarte Ragdoll-katten aan populariteit wonnen
De populariteit van de zwarte Ragdoll-kat groeide waarschijnlijk in de loop van de tijd als meer een controversiële keuze. Vanwege hoe streng Ann Baker’s Ragdoll “franchise” was, was er al een aanzienlijk discours onder fokkers.
Toen de eerste broedparen in de vroege jaren 1980 naar het Verenigd Koninkrijk werden verscheept, haalden ze de cover van cats magazine. Hiermee werd meer populariteit gezien dan het opkomende ras en de officiële registratie van het Ragdoll-ras bij de Cat Fanciers Association vond plaats in 1993. Ragdolls werden vervolgens getoond op de Internationale show in Tennessee dat jaar.
Dit zouden echter geen zwarte Ragdolls zijn. Zoals een van de oprichters, Denny Dayton, zei: “Ik zal niet toestaan dat de nertsen, sepias of vaste varianten worden geaccepteerd in ons blauwogige en puntige ras!” Dit heeft nieuwe ontdekkers en liefhebbers van het ras echter niet afgeschrikt, en zwarte Ragdolls worden verkocht wanneer ze in nesten over de hele wereld verschijnen.
Formele erkenning van zwarte Ragdoll-katten
Volledig zwarte (of “effen”) gekleurde Ragdolls kunnen worden geregistreerd bij verschillende kattenverschafferingsorganisaties over de hele wereld, waaronder The International Cat Association (TICA). Deze katten kunnen echter niet worden getoond; effen kleuren zoals zwart zijn niet toegestaan in de rasstandaard. Samen met de vachtkleur moeten alle getoonde Ragdolls blauwe ogen hebben, en veel (zo niet alle) zwarte Ragdolls hebben geen blauwe ogen. Integendeel, zwarte Ragdoll katten hebben vaak groene, amberkleurige of zelfs tweekleurige ogen!
De Ragdoll werd voor het eerst formeel erkend door:
De National Cat Fanciers Association (NFCA) in 1966
De International Cat Association (TICA) in 1979
De Cat Fanciers Association (CFA) in 1993
De American Cat Fanciers Association (ACFA) in 1981
Top 5 unieke feiten over zwarte Ragdoll-katten
1. Zwarte Ragdolls zijn een van de grootste rassen
In de kattenwereld is de Ragdoll een van de grootste. Ze wegen meer dan 15 pond en sommige clubs (zoals de CFA) staan zelfs mannelijke Ragdolls tot 20 lbs toe. Dat is zwaarder dan sommige Maine Coons!
2. Ze bereiken pas op 4-jarige leeftijd volledige volwassenheid
Vanwege hun grootte en langzame volwassenheid zullen zwarte Ragdolls pas volledig volwassen worden als ze 4 jaar oud zijn. Ze hebben tijd nodig om te groeien in alle extra pluisjes die ze rond hun nek hebben (een kemphaan genoemd) en benen (pantaloons genoemd), en ze gedragen zich zelfs als kittens totdat ze 3 worden.
3. Ze leven niet lang
Hoe triest het ook is, zwarte Ragdolls leven niet zo lang als andere kattenrassen. Volgens een onderzoek in Zweden zullen de meeste (63%) ragdolls hun 10e verjaardag niet bereiken. Veel Ragdoll katten hebben echter al veel langer geleefd!
4. Ze staan bekend als “hondachtig”
Een deel van de unieke charme van de zwarte Ragdoll (afgezien van hun neiging om slap te worden wanneer ze worden gedragen) is hun hondachtige maniertjes. Ragdolls volgen hun eigenaren vaak van kamer naar kamer, spelen en slapen graag met hen in bed en kunnen worden geleerd hoe ze moeten apporteren.
5. Een zwarte ragdoll was een van de eerste in zijn soort
Zoals eerder vermeld, was Blackie, de zwarte Ragdoll, een van de eerste ooit gefokt. Hij verwekte een lijn die tot op de dag van vandaag zwarte Ragdolls bleef maken en was in 1963 in de buurt voor de eerste echte introducties van het ras bij kattenverheerlijkende organisaties. Sommige clubs proberen effen kleuren (zoals zwart) terug te brengen in het ras, omdat ze van hun uniciteit en charme houden.
Maakt een zwarte ragdollkat een goed huisdier?
Black Ragdolls zijn geweldige huisdieren voor diegenen die een gemakkelijke, liefdevolle, toegewijde en soms aanhankelijke metgezel willen. Ondanks hun dikke vacht zijn deze katten relatief onderhoudsarm en kalm. Als hij goed gesocialiseerd is, kan de zwarte Ragdoll thuis worden gelaten terwijl eigenaren naar hun werk gaan. Ze hebben echter nog steeds veel entertainment nodig terwijl je weg bent, ook al zijn ze vaak lui! Ze kunnen ook goed overweg met andere huisdieren, op voorwaarde dat ze hun ruimte krijgen.
De zwarte Ragdoll heeft niet veel gezondheidsproblemen, maar hypertrofische cardiomyopathie moet er een zijn om op te letten. Ten slotte zul je geen zachtaardiger speelkameraadje voor kinderen vinden; zwarte Ragdolls staan bekend als kalm en geduldig. Vergeet niet om kinderen met katten te allen tijde te begeleiden en wacht tot zeer jonge kinderen ze respectvol kunnen hanteren voordat ze ze laten spelen!
Conclusie
Black Ragdolls zijn een zeldzaamheid in de Ragdoll wereld. Ze waren er toen het ras zijn basis vond in Californië, maar de standaard vraagt nu alleen om specifieke kleuren en patronen, waaronder geen zwarte katten. Black Ragdolls hebben alle charme en eigenschappen die hun lichtbonte broers en zussen hebben, inclusief de kenmerkende “floppiness” wanneer ze worden opgepikt. Al met al ligt de heropleving van zwarte Ragdolls in de mainstream in het verschiet, waarbij veel fokkers de mogelijkheden zien in de heerlijk donkere katten.
Uitgelichte afbeelding credit: Ivan Yohan, Shutterstock