Inname van toxines bij honden is een veel voorkomende reden voor een noodreis naar de dierenarts, die niemand wil! Actieve kool is een typische behandeling die dierenartsen gebruiken om het maagdarmkanaal te ontsmetten en de impact van een toxine op het hele lichaam te verminderen. Actieve kool wordt vaak beschouwd als het “universele tegengif” voor veel gifstoffen die zowel mensen als honden kunnen binnenkrijgen.
De stof kan levensreddend zijn wanneer deze op de juiste manier wordt toegediend, maar hondenverzorgers moeten zich bewust zijn van bepaalde voorzorgsmaatregelen met actieve kool.
Wat is actieve kool?
Actieve kool is een zwarte substantie die wordt gemaakt door hout bij zeer hoge temperaturen te verbranden en chemicaliën te gebruiken om de houtskooldeeltjes te activeren, waardoor de houtskool gemakkelijk kan binden aan gifstoffen in het lichaam. Het wordt beschouwd als een adsorbens dat gemakkelijk bindt aan andere moleculen waarmee het in contact komt. Andere veel voorkomende namen voor actieve kool zijn actieve kool, carbon black en adsorberende houtskool.
Actieve kool is een veel voorkomende behandeling om mensen en honden te geven wanneer een toxine wordt geconsumeerd. Het wordt niet meer zo vaak gebruikt in de menselijke geneeskunde in vergelijking met de diergeneeskunde, omdat er de afgelopen jaren meer geavanceerde behandelingsopties zijn ontwikkeld. In de diergeneeskunde krijgen dieren echter vaak nog steeds actieve kool omdat het gemakkelijk en kosteneffectief is in vergelijking met de andere meer geavanceerde behandelingsopties die beschikbaar zijn voor mensen.
Hoe wordt actieve kool gegeven?
Actieve kool is er in verschillende vormen, waaronder capsules, gel, korrels, poeder, suspensie of tabletten. Actieve kool kan alleen worden gegeven of met een cathartisch medicijn dat op dezelfde manier werkt als een laxeermiddel, waardoor de transittijd van de inhoud in het maagdarmkanaal wordt verhoogd, waardoor de kans op absorptie van het toxine verder wordt verminderd.
Actieve kool wordt gedoseerd op basis van gewicht en mag alleen door een dierenarts worden gegeven. Het is gevaarlijk voor een hond om actieve kool in te ademen. In sommige toxiciteitsgevallen moet mogelijk een nasogastrische buis worden geplaatst om ervoor te zorgen dat de stof veilig het maagdarmkanaal bereikt.
In bepaalde gevallen wordt het als onveilig beschouwd om actieve kool aan een hond toe te dienen.
Als een hond een van de volgende symptomen ervaart, kan het als gevaarlijk worden beschouwd om actieve kool toe te dienen:
Afhankelijk van de situatie kan actieve kool op bepaalde tijden herhaaldelijk worden gegeven om zoveel mogelijk van het toxine te absorberen en te elimineren. Als het met een louterend middel wordt gegeven, wordt het vaak maar één keer gegeven. Cathartica worden meestal niet gebruikt bij zeer jonge honden.
Actieve kool kan het beste aan honden worden toegediend in een brij met voedsel. Dit helpt bij de smakelijkheid en het gemak van toediening. Hoewel tabletten handig lijken, zijn ze niet zo effectief om te gebruiken bij honden in vergelijking met mensen.
Wat gebeurt er als u een dosis mist?
Raadpleeg altijd uw dierenarts als u vragen heeft over de medicijnen van uw hond. Over het algemeen kunt u, zodra u zich realiseert dat u een dosis actieve kool hebt gemist, deze aan uw hond toedienen en doorgaan met de voorgeschreven tijdsintervallen tussen de volgende dosis. Verdubbel de dosis niet, omdat te veel actieve kool ook problemen kan veroorzaken.
Mogelijke bijwerkingen van actieve kool
Actieve kool is een geweldig hulpmiddel voor eerste hulp voor honden die te maken hebben met de inname van gifstoffen. Het wordt over het algemeen ook goed verdragen. Sommige honden ervaren echter bijwerkingen na inname van actieve kool, met als meest voorkomende bijwerking braken. Braken actieve kool brengt een risico met zich mee voor aspiratie (het inademen van de stof), wat zeer gevaarlijk kan zijn voor honden.
Andere mogelijke bijwerkingen van actieve kool zijn:
Omdat actieve kool een zwarte subs isHet kan ook vlekken op stoffen en vacht veroorzaken en zal ervoor zorgen dat de uitwerpselen van een hond er ook zwart uitzien.
Als uw hond dagelijks medicijnen gebruikt, hetzij als een behandeling voor toxine-inname of andere gezondheidsproblemen, is het essentieel om met uw dierenarts de timing van de medicijnen van uw hond met de actieve kooldoses te bespreken. Over het algemeen zult u het medicatieschema moeten aanpassen. Het wordt vaak aanbevolen om andere medicijnen te geven ten minste 2-4 uur nadat de actieve kool is toegediend; Anders kunnen de andere orale medicijnen worden opgenomen door de houtskool.
Veelgestelde vragen (FAQ)
Hoeveel actieve kool kan mijn hond hebben?
De hoeveelheid actieve kool wordt bepaald door de grootte van uw hond, de gezondheidstoestand, het toxine en welk product u gebruikt. Het is het beste om uw dierenarts te raadplegen voordat u actieve kool toedient. In sommige gevallen zal de dierenarts de productfabrikanten of het lokale antigifcentrum raadplegen voor begeleiding.
Hoeveel tijd heb ik om mijn hond actieve kool te geven na het eten van een gifstof?
Actieve kool is het meest effectief wanneer het binnen een uur na inname van een toxine wordt gegeven; het kan echter tot vier uur daarna worden gegeven. Als uw hond een toxine heeft ingenomen, is het van cruciaal belang om ze onmiddellijk naar uw plaatselijke dierenkliniek of noodhospitaal te brengen. Hoe eerder uw hond kan worden geëvalueerd en behandeld, hoe groter de kans is. Als uw hond in de afgelopen twee uur een toxine heeft geconsumeerd en nog niet ziek is, wekt uw dierenarts vaak braken op om zoveel mogelijk toxine uit het maagdarmkanaal te verwijderen. Daarna dient de dierenarts vaak actieve kool toe om de opname van het toxine door het lichaam te verminderen.
Als u geen dierenarts kunt bereiken, kunnen eigenaren van gezelschapsdieren ook het lokale antigifcentrum bellen voor begeleiding (in de Verenigde Staten kunnen eigenaren bijvoorbeeld de Pet Poison Helpline bellen op 855-764-7661 of het ASPCA Animal Poison Control Center op 888-426-4435).
Welke gifstoffen binden zich niet aan actieve kool?
Helaas binden niet alle vergiften zich aan actieve kool. Veel vergiften binden niet effectief aan actieve kool, waaronder de volgende:
Actieve kool bindt zich wel aan de volgende veel voorkomende vergiften: paracetamol, antistollingsmiddel rodenticiden, digoxine, apolaire verbindingen, organofosfaat/carbamaatinsecticiden, pyrethrinen/pyrethroïden, salicylaten, strychnine.
Conclusie
Actieve kool is een belangrijke eerste hulpbehandeling voor veel voorkomende vormen van vergiftiging in de diergeneeskunde. Over het algemeen is het veilig en effectief en kan het levensreddend zijn. De stof vereist de juiste dosering en toediening, omdat niet elk vergiftigingsgeval veilig actieve kool kan ontvangen. Als uw hond een toxine consumeert, is het belangrijk om onmiddellijk contact op te nemen met uw dierenarts of deze te raadplegen om advies te krijgen over de juiste behandeling voor uw hond.
Uitgelichte afbeelding credit: Pixabay