
Sommige hondenrassen zijn gevoelig voor bepaalde aandoeningen en diabetes is niet anders. Veel hondenrassen hebben meer kans om diabetes te ontwikkelen om de een of andere reden. Sommigen zijn meer vatbaar voor de aandoening, terwijl anderen meer kans hebben op het ontwikkelen van aandoeningen zoals obesitas die verband houden met diabetes.
Veel factoren verhogen de kans van een hond op het ontwikkelen van diabetes. Obesitas, leeftijd en gebrek aan lichaamsbeweging vallen bijvoorbeeld allemaal in deze categorie.
Als u het risiconiveau van uw hond kent, kunt u hem controleren op tekenen van deze aandoening, waarvoor een diergeneeskundige behandeling vereist is.
De 7 honden die vatbaar zijn voor diabetes
1. Poedels

Poedels zijn een van de rassen die kwetsbaarder zijn voor diabetes. Dit is deels toe te schrijven aan erfelijkheid en deels aan leefstijlvariabelen zoals voeding en beweging.
Er zijn drie maten Poedels: standaard, miniatuur en speelgoed. Diabetes kan poedels van alle groottes treffen, maar kleine en speelgoedpoedels zijn bijzonder kwetsbaar.
Diabetes bij Poedels wordt niet helemaal begrepen; Er wordt echter aangenomen dat het verband houdt met de erfelijkheid van het ras. Er is een erfelijke neiging tot insulineresistentie, die zich kan ontwikkelen tot diabetes. Bovendien kunnen leefstijlfactoren zoals een vetrijk dieet, gebrek aan lichaamsbeweging en obesitas bijdragen aan de ontwikkeling van diabetes bij poedels.
Als u een poedel bezit of overweegt er een te kopen, moet u nauw samenwerken met een dierenarts om hun gezondheid te controleren en diabetes te voorkomen. Dit kan frequente controles, een voedzaam dieet en fysieke activiteit omvatten.
2. Samojeden

Samojeden zijn middelgrote herdershonden met dramatische witte dubbele dikke vachten. In verschillende onderzoeken is aangetoond dat ze meer vatbaar zijn voor diabetes dan de gemiddelde hond. Als ras zijn ze ook meer vatbaar voor hyperadrenocorticisme en pancreatitis, wat ook het risico op diabetes verhoogt. Er is een genetische component aan hun gevoeligheid met verschillende genen die betrekking hebben op het risico dat diabetes wordt geïdentificeerd. Het is aangetoond dat ze 12 keer meer kans hebben dan een kruising om diabetes te ontwikkelen.
Je moet je Samojeden-gewoonten goed in de gaten houden naarmate ze ouder worden. Een toename van dorst, urineren en veranderingen in eetlust kunnen diabetes signaleren en moeten leiden tot een bezoek aan de dierenarts.
3. Teckels

Teckels zijn een ander ras dat gevoelig is voor diabetes. Ze zijn waarschijnlijk vatbaar voor deze aandoening vanwege genetica, net als poedels. Dit ras is echter bijzonder gevoelig voor obesitas, waardoor ze een hoger risico lopen op diabetes.
Leeftijd, een slecht dieet en een gebrek aan lichaamsbeweging zijn andere risicofactoren voor diabetes bij teckels. Om het risico op diabetes te verminderen, moeten eigenaren het gewicht en voedsel van hun teckels in de gaten houden en ervoor zorgen dat ze voldoende beweging krijgen.
4. Beagles

Beagles zijn ook een ras dat risico loopt op diabetes. Net als bij andere rassen wordt gedacht dat het risico verband houdt met zowel genetica als levensstijlfactoren.
Beagles zijn een middelgroot ras dat bekend staat om hun extraverte en energieke temperament. Vanwege hun veelzijdigheid en eenvoud van training worden ze vaak gebruikt in laboratoriumonderzoek. Niettemin, omdat veel laboratorium Beagles een vetrijk dieet krijgen en mogelijk niet genoeg lichaamsbeweging krijgen, kan het gebruik voor onderzoek het risico op diabetes van het ras verhogen. Daarom kunnen deze resultaten enigszins scheef zijn. Anekdotisch bewijs toont echter aan dat Beagles gevoelig zijn voor obesitas, zelfs in een thuisomgeving. Ze zijn ook meer vatbaar voor hypothyreoïdie, wat opnieuw de kans op gewichtstoename verhoogt.
Diabetes ontwikkeling bij Beagles kan een erfelijke component hebben naast leefstijlinvloeden.
5. Labrador Retrievers

Labrador Retrievers zijn meer vatbaar voor obesitas, waardoor ze vaak meer vatbaar zijn voor diabetes. Ze staan bekend om hun liefde voor eten en hebben misschien niet dezelfde eetlustregulatie als andere honden. Daarom zijn ze vatbaar voor diabetes als gevolg van overeten. Gelukkig is dit voor eigenaren vrij eenvoudig te voorkomen. Hun voedselinname moet worden gecontroleerd. Je kunt deze honden niet gratis voeden, omdat ze hun voedselinname niet goed kunnen reguleren.
Er kunnen ook genetische componenten zijn die laboratoria vatbaarder maken voor diabetes. U moet uw hond nauwlettend in de gaten houden door hem regelmatig naar de dierenarts te brengen om te letten op insulineresistentie.
Andere risicofactoren voor diabetes bij Labrador Retrievers zijn leeftijd en een gebrek aan lichaamsbeweging. Regelmatige lichaamsbeweging en een gezond dieet kunnen helpen om het risico op diabetes bij dit ras te verminderen.
6. Cairn Terriërs

Cairn Terriers kunnen vatbaar zijn voor diabetes als gevolg van verschillende omstandigheden. Genetica kan, net als bij andere rassen, een rol spelen. Ook kunnen leefstijlvariabelen zoals voeding en activiteit bijdragen aan de ontwikkeling van diabetes bij Cairn Terriers.
Omdat Cairn Terriers een klein en compact frame hebben, kunnen ze meer vatbaar zijn voor obesitas als ze te veel calorieën binnenkrijgen en niet genoeg beweging krijgen.
Bovendien kunnen Cairn Terriers vatbaar zijn voor pancreatitis, een aandoening die de alvleesklier kan beschadigen en tot diabetes kan leiden. Een vetrijk dieet is vaak de oorzaak van pancreatitis, en Cairn Terriers kunnen bijzonder vatbaar zijn voor deze aandoening als gevolg van de neiging van eigenaren om vetrijk voedsel en traktaties te voeren.
7. Dwergschnauzers

Dwergschnauzers zijn een ras dat meer vatbaar is voor het ontwikkelen van diabetes, vooral naarmate ze ouder worden. De oorzaken van deze gevoeligheid zijn niet volledig begrepen, maar genetica en levensstijlfactoren dragen waarschijnlijk bij aan hun risico.
Sommige Dwergschnauzers kunnen gevoelig zijn voor diabetes als gevolg van genetica. Vaak zijn honden van wie de ouders diabetes hebben zelf meer vatbaar voor diabetes. Afgezien van erfelijkheid, kunnen levensstijlvariabelen, waaronder voeding en lichaamsbeweging, ook een rol spelen bij de ontwikkeling van diabetes bij Dwergschnauzers. Obesitas is een belangrijke risicofactor voor diabetes bij honden en Dwergschnauzers zijn berucht om het verkrijgen van gewicht. Nogmaals, ze zijn meer vatbaar voor pancreatitis en hyperlipidemie dan sommige andere rassen, waardoor het risico op diabetes toeneemt.
Overvoeding, een gebrek aan activiteit of medische aandoeningen die het metabolisme veranderen, kunnen hier allemaal aan bijdragen.
Conclusie
Verschillende hondenrassen zijn gevoelig voor diabetes. Soms komt dit omdat ze genetisch gevoelig zijn voor diabetes specifiek. Andere keren kan het zijn omdat ze vatbaar zijn voor obesitas of een andere risicofactor voor diabetes.
Je kunt het risico op diabetes vaak beperken door de hond een gezond, caloriearm dieet te geven. Het is echter niet mogelijk om het risico altijd uit te sluiten. Soms zijn honden erg vatbaar voor diabetes en ontwikkelen het ondanks de beste inspanningen van hun eigenaren.
Uitgelichte afbeelding credit: Olga Murzina, Shutterstock